Queen Les : 2

NC

“เริ่มที่นิ้วนะตัว“

ลู่หานพรมจูบที่หน้าผากมนอย่างนุ่มนวล ก่อนที่ร่างบางจะเอนกายลงนอนอยู่ข้างๆกับตัวของแบคฮยอน ร่างบางอีกคนขยับตัวลุกขึ้นนั่งก่อนที่จะไขว้มือไว้ข้างหน้าเพื่อที่จะจับชายเสื้อยืดของตัวเองถลกมันขึ้นมาจากทางศีรษะ

แบคฮยอนจัดการเลื่อนมือไปปลดกางเกงขายาวที่ตนใส่อยู่ออกจนในที่สุดตอนนี้ทั้งคู่ก็เหลือแค่เพียงชั้นในตัวบางที่ทั้งสองอุตส่าห์ไปเลือกซื้อกันมา ลู่หานส่งยิ้มหวานไปให้กับแฟนตัวเล็กของเขาเรียวขาขาวค่อยๆยกขึ้นตั้งชันกับเตียงนอน ค่อยๆอ้าออกเพื่อรับเอาร่างเล็กของแบคฮยอนเข้ามา

“จูบนะ“

“อื้อ“

            ลู่หานพยักหน้ายอมรับ นั่นจึงเป็นการเปิดทางให้ร่างบางค่อยๆขยับตัวทาบทับร่างของลู่หานแล้วบดคลึงกลีบปากนุ่มของคนสวยอย่างทะนุถนอม แบคฮยอนรักลู่หาน รักทุกอย่าง แม้แต่ร่างกายนี้ก็รัก สองร่างค่อยๆหลอมรวมกัน เรียวขาของลู่หานค่อยๆขยับขึ้นมาคล้องเอวบางของแบคฮยอนเอาไว้

            เลื่อนมือไปโอบกายเล็กแล้วผลัดกันนัวเนียจูบอย่างไม่มีใครยอมใคร

“อื้ออ...หวานจัง“ แบคฮยอนขยับปากพูดในขณะที่ริมฝีปากทั้งสองยังคงแนบชิดติดกันอยู่

            ปลายจมูกรั้นของทั้งคู่แตะสัมผัสกันไปมา นิ้วเรียวของแบคฮยอนค่อยๆเกลี่ยวนที่รอบสะดือของลู่หานไปมาจนคนใต้ร่างนั้นบิดกายอย่างทุรนทุรายแทบที่จะอดใจไม่ไหวอยู่แล้ว นิ้วยาวที่มีคมเล็บที่แหลมคมค่อยๆไล่วนมาจนถึงหน้าอกของลู่หาน

            ก่อนที่จะออกแรงเขี่ยที่ติ่งเม็ดเล็กๆข้างซ้ายราวกับว่ามันคือของเล่น ส่วนลู่หานตอนนี้แทบคลั่งตายไปแล้วมันยิ่งเสียวมากขึ้นไปอีก ยิ่งแบคฮยอนแกล้งเขาเท่าไหร่ ลู่หานยิ่งอยากมากขึ้นเท่านั้น

“อ๊ะ..แบค อื้ออออ อีกข้างด้วยสิ“

            แบคฮยอนขยับตัวมานอนตะแคงข้างหันหน้าเข้าหาร่างของลู่หานที่นอนหงายอยู่ ใช้ปลายนิ้วชี้เขี่ยจุดอ่อนไหวของลู่หานทั้งสองข้างสลับกันไปมา ตัวลู่หานนั้นก็ได้แต่หอบหายใจอย่างหนักหน่วงในยามที่แบคฮยอนออกแรงเขี่ยแรงขึ้น แรงขึ้นไปอีก

“เจ็บจัง ฮื้ออ“

“ชอบป่าว“ แบคฮยอนเอ่ยถาม

“ชอบสิ...แต่จะชอบมากกว่านี้ ถ้านิ้วของแบคอยู่ในตัวเรา“

            จบคำพูดของร่างบาง แบคฮยอนก็ประโคมจูบใส่ลู่หานทันที รสจูบที่ร้อนแรงไม่มีใครยอมใครเลยแม้แต่น้อย สองลิ้นที่เกี่ยวพันกันไปมา ยิ่งสร้างความเสียวซ่านให้แผ่ไปทั่วทั้งร่างกายมากยิ่งขึ้น ปลายเท้าของลู่หานเริ่มเสียดสีกับผ้าห่มที่นอนทับอยู่จนมันเริ่มเกิดความร้อนขึ้น

            ในขณะเดียวกันที่ตอนนี้แบคฮยอนเริ่มคลานขึ้นมาคร่อมร่างบางอีกครั้ง แต่ทว่าลู่หานกลับไม่ยอม พยายามดันแบคฮยอนให้นั่งลงไปบนเตียง ส่วนตัวของเขาก็ขยับเปลี่ยนท่ามาเป็นมาเป็นนั่งอ้าขาให้แบคฮยอนแทน

“ตัวจะทำแบบที่เราเคยทำกันเหรอ“ แบคฮยอนเอ่ยถามด้วยความสงสัย

“อื้อ“ ลู่หานพยักหน้า

            เป็นอันรู้กันว่าท่าที่ว่านั้นคือท่าเบสิคของเขาทั้งสองคน แบคฮยอนเขยิบเข้าไปใกล้ๆลู่หาน ก่อนที่เรียวขาขาวจะแยกออกจากกัน คล้องเอวลู่หานเอาไว้ ขาของลู่หานก็ขยับมาคล้องเอวแบคฮยอนเอาไว้เช่นกัน

“ฮื้ออ...แบค เราเสียวจัง“ ลู่หานซบหน้าลงบนบ่าแคบๆของแบคฮยอน

            มือบางก็เลื่อนไปลูบวนอยู่ที่เนื้อผ้าของชั้นในที่แบคฮยอนใส่อยู่ มือบางทั้งสองสลับกันลูบคลึงของอีกฝ่ายไปมา จนกระทั่งนิ้วกลางของลู่หานเริ่มสอดแทรกเข้าไปภายใต้กางเกงชั้นในของแบคฮยอนเข้าให้

“งื้อ ย..แหย่มันเข้ามาเลย“

            ไม่รู้ว่าทำไมพวกเขาถึงชอบทำกันแบบนี้ หรือว่าเพราะครั้งแรกๆพวกเขาทั้งสองนั้นชอบดูหนังเลสเบี้ยนของผู้หญิงมากไป ซึ่งถ้าถามว่าทำไมไม่ดูของผู้ชาย คำตอบของคนตัวเล็กทั้งสองก็จะตอบเหมือนกันว่ากลัว เพราะไอ้นั่นของผู้ชายมันใหญ่ไป สอดใส่ทีดูแล้วยังกลัวแทนเลย

            ทั้งที่เขาทั้งสองก็ผู้ชายด้วยกัน แต่ก็ไม่เคยเลยที่จะไปถึงฝั่งฝันเพราะไอ้นั่นสักที ก็มีแต่นิ้วเนี่ยแหละที่นำพาเราขึ้นสวรรค์ทุกคราไป

“อ๊ะๆ อ่า...แป๊บนะเราอยากถอดกางเกง“

            นิ้วเรียวของลู่หานชักออกมาจากกางเกงชั้นในของแบคฮยอน เพื่อให้อีกคนขยับตัวออกไปเพื่อที่จะได้ถอดกางเกงในตัวจิ๋วออก ไม่รอช้ามือบางก็เอื้อมมือมาปลดของลู่หานออกไปด้วยเช่นกัน ทั้งสองยื่นหน้าเข้ามาจูบกันอีกครั้งเพื่อที่จะได้ต่อบทรักของเราทั้งสอง

            ร่างสองร่างกอดกันนัวเนียแสดงความรักซึ่งกันและกันออกมา ความร้อนรุ่มในกายยังคงไม่จางหายไปสักที

“ตัวพร้อมยัง เราจะเอาตัวแล้วนะ“

“งื้ออ... ลู่อ่า พูดอะไรหยาบคาย แค่บอกว่าทำกันก็พอ พูดว่า ‘เอา’ มันไม่น่ารักเลย เราจะตีลู่แล่ว“

            แบคฮยอนยู่ปากใส่แบคฮยอนทันทีที่โดนลวนลามด้วยคำพูดเช่นนั้น อันที่จริงพออยู่บนเตียงเราจะพูดอะไรก็ได้เพราะสุดท้ายแล้วนั้นเราก็ได้กันอยู่ดี

“ตัวจะตีเราเหรอ ได้เลย ตีมาที่ปากเราแรงๆนะ แต่ตัวต้องใช้หนอนของตัวตีมาที่ปากเราแบบนี้“

            ลู่หานก้มหน้าลงไปหาส่วนอ่อนไหวของแบคฮยอนก่อนที่จะกดจูบที่ส่วนหัวแรงๆ ออกแรงดูดจนเกิดเป็นเสียงที่น่าอายออกมา เล่นเอาร่างบางอย่างแบคฮยอนต้องยกมือขึ้นมาปิดหน้าของตัวเองเพื่อซ่อนความเขินอายทันที

“งื้อออ เราเขินตัวแล่ววว ... ตัวให้เราจุ๊บบ้าง“

            แบคฮยอนฉีกยิ้มกว้างก่อนที่จะก้มหน้าลงไปทำอย่างที่ลู่หานทำกับเขาบ้าง คราวนี้แบคฮยอนไม่เพียงแค่จุ๊บตรงนั้นอย่างเดียว แต่ร่างบางกลับครอบปากลงไปกับส่วนนั้นของลู่หานจนสุดความยาวของมัน ผงกหัวขึ้นลงจนลู่หานอดกลั้นเสียงร้องเอาไว้ไม่ไหว เลื่อนมือไปกุมที่กลุ่มผมของแบคฮยอนเอาไว้

            พร้อมกับควบคุมจังหวะขึ้นลงของคนตัวเล็กตามแรงมือของเขาไปด้วย

“อึก อึก... “

“อ๊ะ...ซี๊ดด.. แบคอย่างนั้นแหละ ฮื้ออ แบคอย่าใช้ฟันเราเสียว งือ“

            ลู่หานร้องครวญครางออกมาอย่างสุดจะทนในตอนที่ฟันหน้าทั้งบนและล่างของแบคฮยอนครูดไปตามเนื้อของส่วนนั้นเบาๆ พอให้เกิดอารมณ์กระสันขึ้นมาบ้าง

“ตัวชอบไหม ตัวทำให้เราบ้างสิ“

            แบคฮยอนคายส่วนนั้นของลู่หานออกมา ก่อนที่ร่างบางจะยืดตัวนั่งดีๆแล้วกดหัวให้ลู่หานลงมาทำกับส่วนนั้นของเขาบ้าง ผลัดกันไปผลัดกันมาจนในที่สุดแบคฮยอนก็เป็นฝ่ายปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาก่อนเต็มปากของลู่หานเลย

“อ๊ะ ฮือออ...เราขอโทษ เยอะเลย“

            แบคฮยอนรู้สึกผิดที่ตนเผลอปล่อยน้ำรักใส่ปากลู่หานจนเอ่อล้น แต่ร่างบางกลับไม่ว่าเลยสักคำ กลับโถมจูบใส่แบคฮยอนอย่างหนักหน่วง จนคนตัวเล็กแทบจะหงายลงไปกับผืนเตียงอยู่แล้ว

“หวานป่ะ“ ลู่หานเอ่ยถาม

“อื้อ...หวาน หวานเหมือนคนถามเลย คิก.“ แบคฮยอนจุ๊บแก้มลู่หานไปหนึ่งทีก่อนที่จะเป็นฝ่ายคุมเชิงขึ้นคร่อมร่างของลู่หานบ้าง

“ตัวต้องเป็นของเรานะคืนนี้“

            แบคฮยอนมาดแมนจะกลับมาแล้ว คืนนี้จะขย่มให้ลู่หานตายคาอกของเขาเลย วันนี้แบคฮยอนไปเรียนรู้การขึ้นมาแล้ว ลู่หานจะต้องติดใจ ลู่หานจะต้องขอเขาทำแบบนี้ทุกคืน หึหึ

“เราก็เป็นของตัวทุกวันนะ“

“เราจะเอาตัว เอาให้ตัวท้องได้เลย“ แบคฮยอนออกปากพูดอย่างแข็งขัน ก่อนที่จะเลื่อนตัวไปคร่อมกายบางของลู่หานเอาไว้ ขยับถูไถช่องทางด้านหลังของตัวเองกับท่อนเอ็นของลู่หานที่ลู่ลงไปบนหน้าท้องแบนราบ

            บ้างแบคฮยอนก็ออกแรงขย่มบ้างพอให้เกิดอารมณ์

“เราอยากท้องกับแบคจัง งือ..“ ลู่หานทำเสียงออดอ้อนใส่คนตัวเล็กด้านบน จนแบคฮยอนเขินอายจนแก้มแดง

“ตัวทะลึ่งง่ะ แต่เราชอบ ตัว...“

“หือ“ แบคฮยอนส่งจูบมาให้ลู่หานผ่านอากาศ

            ฝ่ามือของลู่หานก็ค่อยๆลูบไล้ไปตามความยาวแขนอันนุ่มนิ่มของแบคฮยอนที่คร่อมกายของเขาอยู่

“จับตรงนี้ ตัวจับหน้าอกเราสิ เราจะได้มีอารมณ์เยอะๆ“ แบคฮยอนทำเสียงเหมือนเด็กน้อยก่อนที่จะจับมือของลู่หานมาวางไว้บนหน้าอกของเขา

“ทำเร็ว เราไม่ไหวแล้วอยากเป็นของตัวใจจะขาด“ ลู่หานส่งเสียงออดอ้อนอีกคน ในขณะเดียวกันที่นิ้วมือทั้งสองข้างก็เริ่มละเลงลงบนยอดอกของแบคฮยอนแล้ว

“อ๊ะ..อื้ออ อ๊ะ อ๊ะ.....“

            ร่างบางค่อยๆจับเอาท่อนกายของลู่หานขึ้นมา จับส่วนหัวที่ปริ่มน้ำขุ่นๆมาจ่อเอาไว้ที่ช่องทางด้านหลังแล้วค่อยๆกดกายของตัวเองลงไป ถึงแม้ว่ามันจะเล็กแต่ก็พอแก้ขัดกันได้

“แบค..แบคจะโกรธเราไหม คือ..ของเรามันเล็ก ตัวคงจะไม่ฟินเอาแบบนี้ไหม ตัวจินตนาการว่าเป็นของพี่ผู้ชายที่อยู่นอกห้องก็ได้“

            เพราะว่าจริงๆแล้วลู่หานกับแบคฮยอนแอบคุยกันถึงเรื่องทะลึ่งๆหลายๆอย่างอาทิเช่นตรงนั้นของพี่ชานยอลกับเซฮุน ซึ่งถึงแม้ว่าต่อหน้าจะไม่สนใจ แต่ลับหลังคือพวกเขาสองคนอิจฉามากที่พวกพี่ๆเขามีมากกว่า

“งือ..แต่เรากำลังมีอะไรกับตัวอยู่นะ จะให้เราคิดถึงคนอื่นเหรอ“ แบคฮยอนทำหน้าเศร้า พลางค่อยๆขยับตัวช้าๆ แต่ทว่ามันก็จริงตอนนี้เขารู้สึกฟินไม่สุด มันยังไม่ถึงจุดเสียวด้านในเลย

            ถ้าจะให้แบคจินตนาการน่ะเหรอ ของพี่ชานยอล....งื้อ...ไม่เอาหรอก ไม่กล้า

“ตัวว่าพวกพี่เขาจะได้ยินเสียงเราไหม“

“ไม่ได้ยินหรอก เราก็ร้องเบาๆสิ“

“แต่เราเสียวนะ ตัวจะให้เราร้องเบาๆเหรอ“ แบคฮยอนยังงอแงกับลู่หานไม่เลิก

“อื้อ อ่า แบคขยับเถอะเราจะไม่ไหวแล้ว อยากทำกับตัวแย่แล้ว“

            สิ้นเสียงของลู่หาน แบคฮยอนก็ออกแรงขย่มลงไปบนส่วนนั้นของลู่หานทันที ซึ่งทันทีที่ท่านี้เริ่มต้นขึ้นเสียงร้องครวญครางอันแสนหวานก็ดังเล็ดลอดไปยังผู้ชายสองคนที่นั่งเก็บอารมณ์อยู่ด้านนอกห้องนอนของคนตัวเล็กทั้งสอง

“เชี่ยยยยยย .... มาว่ะ“ ชานยอลทำตาโตทันทีที่เริ่มจินตนาการไปถึงไหนต่อไหนแล้ว

“อ๊ะ อ๊ะ..แบค! แรงๆ อ๊ะ โอ๊ยยย“

“เซฮุน กูไม่ไหวแล้วว่ะ มึงกับกูกันสักรอบป่ะ“ ชานยอลหันมาเอ่ยปากชวนเพื่อนตัวเองทำเรื่องอย่างว่าด้วยกันจนร่างสูงถึงกับต้องยกเท้าขึ้นมาถีบเข้าที่เอวของชานยอลเต็มแรง

“ขนลุกตายห่า...มึงว่ายามันออกฤทธิ์เองหรืออารมณ์น้องมันล้วนๆวะ เสียงกระเส่าไปป่ะ ขนาดดูหนังเอวียังไม่เอชดีขนาดนี้เลย“ พูดไปมือหนาก็ลูบวนเป้ากางเกงตัวเองไปเรื่อย

“ของจริงว่ะ“ ชานยอลไม่ไหวแล้ว

            คือหลังจากที่น้องทั้งสองหายเข้าห้องไป ชานยอลกับเซฮุนก็รีบหายเข้าไปอาบน้ำกันอย่างเร็วไว ใส่ผ้าขนหนูพันเอวเตรียมพร้อมเอาไว้แล้ว รอเวลาที่เซฮุนสั่งเมื่อไหร่พี่พุ่งเข้าห้องจริงๆด้วย

“อ๊าสส์ อ๊ะ..อ๊ะ อื้ออ เอาอีก อื้อออ“

“ชานยอล ป่ะ!“

“ห๊ะ!“

            เซฮุนวิ่งตรงไปยังประตูห้องนอนของน้องทั้งสองทันทีก่อนที่จะออกแรงบิดลูกบิดเข้าไปเพราะน้องมันลืมล็อคกลอนเอาไว้ ถือว่าเปิดทางให้เสือเข้ามาก ร่างสูงทั้งสองเมื่อเดินเข้ามาในห้องนอนที่พอเข้ามาแล้วเสียงโคตรคมชัดเลย ตอนนี้ลู่หานกำลังขึ้นให้แบคฮยอนอยู่

            ส่วนเซฮุนก็ได้แต่ยืนกลืนน้ำลายอึกใหญ่ให้กับความเซ็กซี่ของน้องลู่หาน

“น่าฟัดชิบ!“

            เซฮุนไม่รอช้ารีบสาวเท้าเดินเข้าไปหาทางด้านหลังของลู่หานแล้วสอดแขนเข้าไปที่ใต้รักแร้ทั้งสองข้าง อุ้มให้ร่างบางออกมาจากท่านั้นซะ โดยที่ไม่ได้สนใจเลยว่าน้องมันจะเสร็จแล้วหรือยัง รู้เพียงแค่ว่าตอนนี้เขาอยากได้ลู่หานเต็มที่แล้ว

“อ๊ะ!! พี่เซฮุน ฮื้อออ ปล่อย!“

“ตกลงหนูเพศไหนกันแน่เนี่ย“ เซฮุนโอบรัดร่างของลู่หานเอาไว้จากทางด้านหลังในขณะที่ตอนนี้ชานยอลสวมรอยแบคฮยอนแทน

            ปลดผ้าขนหนูออกแล้วเดินไปทิ้งตัวลงนอนตรงฝั่งขวาของเตียง ช้อนร่างของน้องนุ่มนิ่มขึ้นมาแล้วจัดการให้น้องมันขึ้นตัวมันแทน แบคฮยอนที่เอาแต่หลับตาเข้าใจว่าเป็นลู่หานก็เลยยอมทำต่อแบบไม่รู้เรื่องอะไรเลย

            จนกระทั่งพอเปลือกตาบางลืมขึ้นก็พบว่าเป็นพี่ชานยอลเท่านั้นแหละร่างบางก็หนีไม่ทันแล้ว เพราะตอนนี้มือของชานยอลบีบเอวแบคฮยอนไว้แน่นราวกับคีมคีบเหล็ก จนขยับไปไหนไม่ได้ ขยับได้ท่าเดียวคือขึ้นกับลงให้พี่ชานยอลเท่านั้น

“พี่ชาน! เราไม่เอา อ๊ะ...เจ็บ แบคเจ็บ ฮื้อออ“

“ปล่อยแฟนเรานะ ไอ้พี่บ้า“ ลู่หานน้ำตาไหลพรากทันทีที่เห็นแฟนตัวเองได้กับผู้ชายคนอื่นต่อหน้าต่อตา แต่ก็คงไม่ทันแล้ว เพราะตอนนี้คนที่น่าเป็นห่วงคือลู่หานต่างหาก ร่างสูงเลื่อนมือไปแหวกปลีก้นขาวๆของลู่หานออกก่อนที่จะจัดการยัดส่วนนั้นของตัวเองเข้าไปในช่องทางด้านหลังทันที

            เล่นเอาร่างบางร้องครวญครางแทบเป็นแทบตาย จะด่าก็ไม่ทันแล้ว ตอนนี้ลู่หานตกเป็นของพี่เซฮุนไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“อื้อ! แน่นดี นี่เคยได้กันหลายครั้งแล้วจริงๆเหรอ ทำไมฟิตแบบนี้ล่ะครับตัวเล็ก“

            เซฮุนกระซิบถามลู่หานชิดใบหูก่อนที่จะผลักให้ลู่หานล้มลงไปใช้มือค้ำยันกับปลายเตียงเอาไว้แล้วโก่งบั้นท้ายให้เซฮุนเชยชม แรงกระแทกของเอวหนารัวเข้าใส่ช่องทางด้านหลังของลู่หานไม่มีขาด ร่างบางทั้งสองเอาแต่ร้องไห้ระงมปะปนกับเสียงครางกระเส่า

“อ๊ะ อ๊ะ ...“

“อ่า เด็กน้อย“ เซฮุนซี๊ดปากอย่างคนหื่นกามก่อนที่จะช้อนร่างของลู่หานให้ล้มตัวนอนหงายลงบนเตียงฝั่งซ้ายข้างๆกับชานยอล ซึ่งในขณะนั้นเองที่ชานยอลก็หันมามองหน้าลู่หานที่นอนร้องอยู่ข้างๆก็อดที่จะสงสารน้องมันไม่ได้

“เซฮุน มึงอยากสนุกกว่านี้ป่ะ“

“อ..อะไรวะ อ่า...ซี๊ดดด อย่าตอดพี่ดิ พี่เสียว“ เซฮุนเอ่ยปรามอีกคน

            แต่ลู่หานยังไม่ทันทำอะไรเลย แค่นอนเฉยๆ พี่เขาก็ดุใส่แล้ว นั่นกลายเป็นว่าตอนนี้มีเพียงเซฮุนกับชานยอลเท่านั้นที่กำลังคุยกันอยู่ส่วนร่างบางทั้งสองก็เอื้อมมือมาจับกันราวกับว่ากำลังจะโดนพรากหัวใจของกันและกันไป

“อะไรวะ“

“สัญญาว่ามึงจะไม่โกรธกู และกูก็ไม่โกรธมึง โอเคป่ะ“

            ชานยอลส่งสายตาชั่วร้ายมายังเซฮุนซึ่งเป็นอันว่ารู้กัน ชานยอลค่อยๆส่งมือไปประคองเอวบางของแบคฮยอนให้ถอดถอนออกจากส่วนนั้นของเขา จนร่างบางเผลอเซไปซบอกของเซฮุนที่อยู่ข้างๆทันที

            นั่นจึงเป็นจังหวะให้เซฮุนใช้มือกดหัวของแบคฮยอนให้ซบลงตรงอกของเขา ลิ้นเล็กแลบเลียที่ยอดอกของเซฮุนอย่าลืมตัว แต่เพราะอารมณ์มันพาไปเลยทำให้แบคฮยอนตวัดลิ้นกับตรงนั้นต่อไปเรื่อยๆ ซึ่งในขณะนั้นเอง ชานยอลก็เลื่อนเอวมาหาลู่หาน โดยที่ส่วนนั้นของร่างสูงกำลังจ่อไปที่ริมฝีปากเล็กของคนสวย

            มือหนาบีบที่ปากของลู่หานเบาๆให้เผยอออกและรับส่วนนั้นของตัวเองเข้าไป

“อ๊ะ..อ๊ะ...“

            นั่นจึงกลายเป็นว่าตอนนี้ทุกคนกำลังมีส่วนร่วมกันอยู่ เซฮุนกระแทกกายเข้าหาช่องทางรักของลู่หาน ลู่หานกำลังใช้ปากของตัวเองออรัลเซ็กส์ให้กับชานยอล ส่วนมือของชานยอลก็เลื่อนไปรูดรั้งที่แกนกายเล็กของแบคฮยอนอีกที

            และสุดท้ายลิ้นร้อนของแบคฮยอนก็กำลังตวัดเลียที่ยอดอกของเซฮุนเช่นกัน

“อ่า..อย่างนั้นแหละคนสวย“

“อื้ออ...“

“อ๊ะๆ...อ๊ะๆๆ...“

            ลู่หานปรนเปรอให้ชานยอลนานเกือบห้านาที ชานยอลรีบเร่งจังหวะในตอนที่เขากำลังจะเข้าใกล้ฝั่งฝันเต็มทน ขยับเข้าออกแรงๆ จนลู่หานแทบสำลัก และในที่สุด

“ใกล้แล้วๆ อ๊ะ..อ๊าสสส์“

            ชานยอลเผลอลืมตัวปลดปล่อยน้ำกามของตัวเองเข้าปากของลู่หานไปเต็มๆ ทุกอย่างอยู่ในสายตาของเซฮุน นั่นจึงทำให้ร่างสูงอดที่จะเป็นห่วงลู่หานไม่ได้ รีบเอื้อมมือมาบีบปากของลู่หานเอาไว้ ก่อนที่จะใช้มืออีกข้างช้อนร่างบางให้ลุกขึ้นนั่งทันที

“ชานยอล มึงปล่อยเข้าปากน้องทำไมวะ“

“เห้ย ขอโทษว่ะ“ ชานยอลลืมตัวจริงๆ

“หนูคายออกที่มือพี่ อย่ากลืน“ เซฮุนแบมือรอเอาไว้ที่คางแหลมๆของลู่หาน

            ร่างบางไม่รู้อะไรทั้งนั้น พี่เขาบอกให้คายลู่หานก็คายน้ำสีขาวขุ่นออกมาจนหมด เต็มมือของเซฮุนที่รับเอาไว้อย่างไม่รังเกียจ ก่อนที่เจ้าตัวจะถอนกายออกจากร่างของลู่หานแล้วเดินไปหยิบทิชชูมาเช็ดสิ่งสกปรกในมือของตนเองออกไป

            ไม่นานเซฮุนก็เดินกลับมาที่เตียงอีกครั้งขยับตัวไปหอมแก้มบางที่นั่งทำหน้างอแงและดูเหมือนจะเพลียเต็มทน

“เก่งมาก เด็กน้อย“ เซฮุนกดจูบที่ปากอวบอิ่มเพื่อให้รางวัล

            เขาไม่อยากให้น้องมันกลืนเข้าไป เพราะมันเป็นของชานยอลถ้าเป็นของเขาจะไม่ว่าอะไรเลย ไม่รู้สิรู้สึกหวงน้องขึ้นมาแปลกๆ

“จูบได้ป่ะวะ เมียมึงน่ามากอ่ะ“ ชานยอลแค่หลงในอารมณ์ ไม่ได้เพราะรู้สึกกับลู่หานเกินน้อง

            แต่ก็ใช่ว่าคำขอของชานยอลเซฮุนจะยอม เพราะถ้าอ่านจากปากของเซฮุนแล้ว เมื่อกี๊ที่ชานยอลถามเซฮุนก็ได้ด่าออกมาเป็นของลับของผู้ชายทันทีทันใด

“นี่ว่าที่ภรรยากู แม่เขาทาบทามกูเป็นลูกเขยแล้ว เมียมึงคนนี้ อ่า...หนูไปทำพี่าชานยอลต่อไป“

            เซฮุนค่อยๆประคองแก้มนิ่มๆของแบคฮยอนที่ตอนนี้นั่งจุมปุ๊กอยู่ที่ปลายเตียงให้เอนตัวไปซบอกของชานยอลอีกที ซึ่งชานยอลก็รับร่างเล็กมากอดเอาไว้ ในขณะเดียวกันที่เซฮุนก็ก้มตัวลงไปตบเบาๆที่แก้มของลู่หานเพื่อนเรียกสติ

“กูพาน้องไปข้างนอกได้ป่ะ มึงกับน้องลู่หานก็ในนี้“

“ไม่ต้องๆ เดี๋ยวน้องตื่นมาแล้วไม่เจอกันกูแย่เลย มึงเตียงฝั่งซ้าย กูฝั่งขวา“

“เออๆๆ .. สนุกดีว่ะ ไม่เคยได้ทำอะไรแบบนี้ อ่า...หนูเจ็บเหรอครับ ไม่เอาไม่ร้องนะพี่ชานอยู่ตรงนี้แล้วไง หืม“

            ชานยอลกอดโอ๋ร่างบางอย่างแบคฮยอนเอาไว้ตอนที่น้องทำท่าเหมือนจะร้องไห้ออกมาเพราะอะไรก็ไม่รู้ มีหวังชานยอลคงจะทำอะไรต่อไม่ได้มากแล้ว ก็ดูสิงอแงตั้งแต่ชานยอลยังไม่เสร็จแบบนี้ แพ้ลูกอ้อนว่ะ พี่ยอม

“ฮึก..พี่ชานยอล หนู ฮึก...“

“หนูร้องไห้ทำไม ไหนบอกพี่“

“หนูผิดคำสัญญากับลู่หาน ฮึก...หนูมีอะไรกับคนอื่น ฮือ พี่ชานคนเดียวเลย“

            กำปั้นน้อยๆรัวทุบอกของชานยอลไปมา จนร่างสูงต้องรวบมือบางเอาไว้แนบอกแล้วกอดโอ๋กันไปเรื่อยๆ น้องมันก็ร้องไห้ออกมาเรื่อย

            ทางฝั่งของเซฮุน ...

“คนสวย โกรธพี่เหรอ?“ เซฮุนขยับกายเข้าหาร่างบางจนกลุ่มผมสีน้ำตาลแผ่กระจายเต็มหมอนใบใหญ่

“พี่ข่มขืนเรา เราจะฟ้องแม่ ฮือ“

“พี่ขอโทษ โอ๋ๆ ไม่ร้องๆ นอนนะคนดีของพี่ ไม่ทำแล้วๆ“

            เซฮุนโอ๋ลู่หานไว้ราวกับเด็กไม่ต่างอะไรกันกับชานยอลที่ตอนนี้น้องมันน่าจะผล็อยหลับไปแล้ว ตัวมันก็เช่นกัน ส่วนคู่ของเขาน่ะเหรอ งอนเป็นหมีกินผึ้งอยู่ข้างๆแล้วเนี่ย

“โอเค พี่ไม่ทำแล้วๆ พี่ชักออกแล้วหนูโอเคไหม“

“ไม่..จะฟ้องแม่“

            ลู่หานยังพูดอยู่แค่คำเดียวนั่นแหละ

“หนู ถ้าหนูฟ้องแม่ แม่หนูจะรู้นะว่าหนูเสียตัวให้พี่ แล้วเราก็จะถูกจับแต่งงานกันไง“

“พี่มันเลว ทำได้แม้กระทั่งคนไม่มีทางสู้ ไม่ต้องมายุ่งกับเราเลย เราเกลียดพี่แล่ว“

“โอ๋ๆ พี่ไม่ทำแล้วจริงๆ พี่ขอโทษ“

“พี่แกล้งหนู“

“แกล้งเรื่องเดียว พี่แค่สลับยาของหนู ใส่ยาปลุกเซ็กส์แบบเบาไปแทนยาที่หนูเคยกินอ่ะ“

“ห๊ะ!“ 

กลับไปอ่านต่อที่หน้าบทความนะคะ ^^