『Sexually Hunhan』 🔞
■ อ่านแล้วอย่าส่งเสียงดังไปนะสหาย จุ๊ๆไว้ ■
■ เผื่ออยากกรี๊ดระหว่างตอน ก็จงแท็ก #พ่อบ้านซือชวิน ■
ฤดูเหมันต์เวียนมาถึง
เสียงนกแก้วสีขาวพันธุ์ Albino Forpus
พยายามเปล่งเสียงร้องอย่างไม่ได้ภาษาออกมาในยามที่ประตูบานใหญ่ถูกเปิดเข้ามาด้วยร่างสูงใหญ่ของคนที่มันคุ้นเคยเป็นอย่างดี
และเพราะเสียงของมันนั่นเองที่ทำให้เจ้านายของมันที่กำลังหลับใหลอยู่ในนิทราค่อยๆรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาช้าๆ
“เจมิลี่!” เสียงของพ่อบ้านที่เพิ่งเดินเข้ามาตะคอกด่าเจ้านกน้อยด้อยค่าตัวนั้นที่มันบังอาจบินไปเกาะอยู่บนไหล่ขาวเนียนของร่างเล็กที่เอาแต่นอนหลับอยู่ทั้งวันทั้งคืน
ไม่ได้ย่างสามขุมออกไปไหนเลยสักที่
เพียงเพราะว่าทาสรับใช้ตัวสูงไม่ให้ออกไป
แถมห้องๆนี้ยังถูกล็อคปิดตายไม่ให้ใครเข้ามาเลยเสียด้วยซ้ำ
“กินอะไรหรือยังครับคุณหนู”
ร่างสูงในชุดสูทสีดำขลับเดินตรงไปที่บาร์เครื่องดื่มภายในห้องที่มีแก้วไวน์เรียงรายอยู่นับร้อย
ก่อนที่จะลงมือชง Rum Punch ด้วยตัวของเขาเอง
บรรจงรังสรรค์เครื่องดื่มของร่างบางที่กำลังนอนมองเขาอยู่จากโซฟาหนังด้านหน้านั่นชื่นชอบเป็นยิ่งนัก
“อยู่กันสองคน
คุณควรจะตอบผมได้แล้วนะคุณหนูเสี่ยวลู่”
“พ่อบ้านซือชวินทิ้งให้เสี่ยวลู่อยู่คนเดียว”
แววตาที่แสดงออกมาในเชิงตัดพ้อถูกส่งกลับมาให้กับชายหนุ่มที่เพียบพร้อมไปด้วยใบหน้าที่เหมือนหลุดออกมาจากเทพนิยายกรีกโบราณ
ซือชวิน คือชื่อของชายหนุ่มที่เพิ่งเดินเข้ามาใหม่
“ฉันเห็นปีกสีขาวงอกบนหลังนาย”
“เพ้อเจ้อ...เจมิลี่กินอะไรหรือยัง”
พ่อบ้านหนุ่มเอ่ยสวนกลับไปพร้อมกับเอ่ยถามถึงเจ้านกสีขาวที่ยังอยู่ในกรงสีทองแบบไม่กลัวเกรงว่าคุณหนูเอาแต่ใจที่นั่งด่าทอเขาอยู่บนโซฟานั่นจะโกรธเลย
“ฉันเพิ่งตื่น...สนใจฉันสิ!”
อาการน้อยใจแม้กระทั่งกับสัตว์เลี้ยงของตนเองแสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัด
กี่ครั้งแล้วที่ยามเมื่อร่างสูงเดินเข้ามาต้องเอ่ยถามหาเจ้านกสีขาวที่อยู่ในกรงสีทองนั่นก่อนเขา
กี่ครั้งแล้วที่ซือชวินเลือกที่จะให้อาหารมันก่อนที่อาหารจะถูกหยิบยื่นมายังตัวของเสี่ยวลู่คนนี้
“นี่ของคุณหนู”
มือหยาบกร้านที่จับแก้วไวน์ทรงสูงที่ภายในบรรจุรัมพั้นซ์แสนเลิศรสที่ยากนักจะมีใครทำได้อร่อยเท่าชายร่างสูงผู้นี้ไม่มีอีกแล้ว
มือน้อยๆค่อยๆยื่นออกไปประคองก้านแก้วของมันแล้วถือมันดื่มอย่างหิวกระหาย
เขาไม่ได้กินอะไรมาทั้งวันแล้ว
เพียงเพราะซือชวินบอกว่าไม่ว่างติดธุระที่ไหนสักอย่างเลยเอาอาหารเข้ามาให้ทานไม่ได้
วันนี้ทั้งวันเขาใช้ชีวิตโดยการดื่มรัมพั้นซ์ที่ถูกชงใส่โหลแก้วเอาไว้เพื่อประทังชีวิตเพียงเท่านั้น
เสี่ยวลู่หาน
คือชื่อเต็มๆของเขาแต่ร่างบางมักจะชอบแทนตัวเองว่าเสี่ยวลู่ เธอเป็นลูกคุณหนูเป็นเจ้าของปราสาทหลังนี้
พ่อกับแม่ของเขาตายไปตั้งแต่เกิดอุบัติเหตุเมื่อห้าปีก่อนระหว่างที่กำลังขับรถพากันไปเที่ยวที่ต่างจังหวัดรถของครอบครัวก็ดันเกิดเหตุพลิกคว่ำตกลงไปในหุบเหวลึก
ไม่มีใครพบเศษซากของรถคันนั้นอีกเลย
จนกระทั่ง
ซือชวิน ชายหนุ่มลึกลับรูปงามราวกับเทวดาเข้ามาช่วยชีวิตเธอเอาไว้หลังจากที่พ่อกับแม่ของเธอสิ้นลมหายใจตายคาซากรถนั่น
เสี่ยวลู่จำอะไรไม่ได้เลยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าซือชวินเข้ามาในชีวิตตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ก็ถือว่าโชคยังดีที่เธอยังมีชีวิตรอดอยู่หลังจากนั้นมาเสี่ยวลู่ก็เริ่มเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
วิถีชีวิตก็เปลี่ยนไป
จากคนที่เคยร่าเริงกลับกลายเป็นคุณหนูขี้วีน
ไม่ได้ดั่งใจอะไรก็จะปาข้าวของไม่ก็ไปลงใส่พ่อบ้านสุดหล่อของเขา จากคนที่เคยปกติก็กลับกลายเป็นคนไม่สมประกอบ...ใช่
จะพูดกันอย่างง่ายดายเลยคือ ตอนนี้เสี่ยวลู่กลายเป็นคนบ้าไปแล้วแต่ถ้าได้รับการเยียวยาจากพ่อบ้านหนุ่ม
เขาจะกลับกลายมาเป็นคนปกติดังเดิม
เช่นนั้นคงไม่ได้ต้องแปลกใจถ้าหากจะมีประโยคที่แปลกประหลาดพิสดารหลุดออกมาอยู่ร่ำไป
“ค่อยๆกิน
เลียคราบขาวๆตรงขอบแก้วให้หมด”
คราบขาวที่ว่านั่นก็คือผงยาที่ซือชวินแอบโรยใส่ลงไปในเครื่องดื่มให้ลูกนกตัวน้อยที่มีชีวิตและพูดได้ตนนี้ได้ดื่มกินมันทุกวันโดยที่เจ้าตัวไม่รู้เรื่องเลย
เพียงเพราะว่าเสี่ยวลู่ไม่ชอบกินยา ไม่ชอบให้ใครบอกว่าเขาบ้า
ชอบเพ้อพกว่าตนนั้นเป็นเจ้าชายบ้างล่ะ
บ้างก็หลอกว่าตัวเองเป็นนางฟ้าเทวดาที่ไม่มีอยู่จริง
หารู้ไม่ว่าตอนนี้คนรับใช้ทั้งปราสาทแห่งนี้ไม่มีใครเอาคุณหนูคนนี้อีกแล้ว พวกญาติคนอื่นๆก็ไม่มีใครอยากรับไปเลี้ยง
คนบ้าๆแบบนี้ควรอยู่แต่ในห้องมืดๆนี้เพียงคนเดียวเท่านั้นแหละ
“ฉันอยากมีเซ็กส์กับนาย....ได้ไหม?”
แววตาที่ระยิบระยับยามที่ร่างบางเอ่ยพูดเช่นนั้นออกมา
เสี่ยวลู่ไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่เรากระทำกันนั้นเรียกว่าความสุขเช่นไร
ทำไมการที่เราได้จูบกัน ได้สานสัมพันธ์กันลึกซึ้งมันจึงกลายเป็นความสุขไปได้
แต่นั่นเป็นสิ่งเดียวที่จะสามารถเยียวยาหัวใจที่บอบช้ำได้เป็นอย่างดี
เหตุการณ์ในวันที่เกิดอุบัติเหตุนั่นมันเลวร้ายเกิดกว่าที่หัวใจของเขาจะรับมันไหว
จนวันหนึ่งสองมือคู่นั้นที่หยิบยื่นความสุขมาให้เขา
ร่างกายของเสี่ยวลู่จึงกลายเป็นของซือชวินตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา...และเพราะชายหนุ่มคนนี้ที่ทำให้คุณหนูเสี่ยวลู่กลายเป็นคนที่คลั่งในเซ็กส์ชนิดที่ว่าหากขาดไปวันใดเขาอาจจะตายก็เป็นได้
“แต่วันนี้ผมว่าคุณหนูไม่...”
“นี่! จะขัดใจฉันอีกนานไหม! กี่วันแล้วที่นายเอาแต่ปฏิเสธฉันแบบนี้”
“คุณหนูควรออกไปเรียน..”
“ฉันโง่เกินกว่าที่จะเรียน
แล้วถ้าคนสอนไม่ใช่นาย ฉันไม่เรียน!”
“ครับ”
“ฉันจะนอน...
นายเอาอาหารให้เจมิลี่เสร็จก็ออกไปได้แล้ว”
ดูเหมือนว่าอาการคุ้มคลั่งของคุณหนูจะกำเริบออกมาโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัว
มีเพียงแค่เซฮุนเท่านั้นที่จับท่าทางได้หมดทุกอย่างชายหนุ่มรู้ว่าถ้าหากยาไม่ออกฤทธิ์ระงับประสาทโดยเร็วไวเขาต้องใช้สิ่งใดเพื่อที่จะหยุดอาการเหล่านี้ได้
ร่างบางทิ้งตัวลงนอนเหยียดขายาวบนโซฟา
เรือนร่างที่ดูงามดั่งหงส์พร้อมกับเสื้อสีแดงเหมือนตาข่ายขาดๆถูกดีไซน์ให้เป็นลักษณะที่ดูแปลกใหม่กับกางเกงยีนส์สีดำดูเข้ากับเรียวขาเล็กของเจ้าตัวเป็นอย่างมาก
กระนั้นทันทีที่เปลือกตาบางหลับสนิทข่มความโกรธและโมโหทุกอย่างเอาไว้
ความเย็นพร้อมกับความนุ่มหยุ่นของอะไรบางอย่างก็ค่อยๆแตะที่ริมฝีปากน้อยๆของเขาจนเจ้าตัวสะดุ้งตกใจรีบเปิดเปลือกตาขึ้นมาก่อนจะพบว่ามีอวัยวะบางอย่างแตะอยู่ที่ปากของตนพอดี
“หวังว่าจะหายหงุดหงิดนะครับ”
ความยาวของแก่นกายที่ขยายใหญ่ขึ้นมาจนเต็มความยาวของมันตรงส่วนปลายกำลังจ่อที่กลีบปากบางเอาไว้
เมื่อสายตาที่เหมือนลูกแมวของเสี่ยวลู่จ้องมองต่ำไปที่เรือนร่างของคนตัวสูงกว่าก็เล่นเอาแทบหายใจหายคอไม่คล่อง
ตอนนี้พ่อบ้านซือชวินปลดกระดุมกางเกงสแล็คสีดำของตนเองลงแล้วควักเอาส่วนนั้นมาจ่อปากของเสี่ยวลู่เอาไว้เฉยๆ
ไม่สิ...ตอนนี้ร่างของคนตัวสูงกว่ากำลังคร่อมกายบางอยู่ต่างหากล่ะ
“อึก..”
ลิ้นที่ชื้นแฉะของลู่หานค่อยๆแลบเลียที่ส่วนหัวของมันเบาๆ
แต่สายตายังคงจับจ้องที่แววตาคมของคนด้านบนไม่วางตาพยายามส่งลิ้นออกมาเลียอย่างไม่เกรงกลัวเลยว่าหลังจากนี้จะต้องเจอกับอะไรบ้าง
“โอเคขึ้นไหม”
ร่างสูงเอ่ยถามพลางส่งมือมาลูบแก้มเนียนเบาๆพอให้โพรงปากได้เผยอออกช้าๆก่อนที่จะส่งส่วนยาวใหญ่เข้าไปด้านในจนลึกเกือบสุดแกนของมัน
“อื้อ...อื้อ”
เอวหนาค่อยๆส่งแรงขยับช้าๆจนแกนกายกระแทกลงไปที่ลำคอของอีกคนเบาๆจนร่างเล็กรู้สึกระคายคอเหลือเกิน
แต่ก็กลัวว่าพ่อบ้านหนุ่มจะไม่ให้ทำเช่นนี้อีกถึงแม้ว่ามันจะใหญ่จนคับปากแต่เขาก็พอใจกับขนาดของมัน
เขามักจะบังคับให้พ่อบ้านไปซื้อยาบำรุงมากินเพื่อที่ว่าจะต้องทำยังไงก็ได้ให้มันใหญ่สนองอารมณ์ของคุณหนูให้พึงพอใจมากที่สุดเท่าที่จะทำได้
“อ..อื้ออ”
น้ำใสเคลือบแท่งร้อนเอาไว้ยามที่ปากเล็กเอาแต่ขยับเข้าออกอย่างรัวเร็ว
ยิ่งเพิ่มความถี่ของการขยับมากยิ่งขึ้นเท่าไหร่
ใบหน้าของซือชวินก็ยิ่งหงายขึ้นมองโคมไฟระย้าที่แขวนอยู่ด้านบนด้วยอารมณ์ที่สุขสม
ไม่ว่าจะกี่ครั้งคุณหนูไม่เคยทำให้เขาผิดหวังเลยจริงๆ
“ใกล้แล้วครับ
คุณหนู”
“ฟาดหน้าฉันที”
ทันทีที่คายส่วนนั้นของซือชวินออกจากปากจนเกิดเป็นน้ำเยิ้มที่ไหลออกมาจากส่วนปลายของอวัยวะต้องห้าม
ร่างบางไม่รอช้ารีบเอ่ยคำสั่งท้าทายอีกคนทันที
“ถ้าคุณหนูเจ็บ...”
“มันก็หน้าฉัน”
“แต่นี่มัน”
“ของนายใหญ่
ฉันชอบ...”
เพี๊ยะ!
ซือชวินไม่คิดเลยว่านอกจากคุณหนูจะเป็นบ้าแล้วยังแฝงไปด้วยความโรคจิตอ่อนๆด้วย
คุณหนูมักชอบเซ็กส์ที่รุนแรงและแปลกใหม่ กี่ครั้งแล้วที่เขาต้องเป็นคนคอยสนองตัณหาพวกนี้ให้กับเจ้านายของเขา
“อื้ออ...ก...แก้ให้ฉัน
ฉันไม่ไหวแล้ว”
“อยากมากไหมครับ”
“อื้อ..ทำฉันที
เอาฉัน...อื้ออ...ซือชวิน ฉันอยากเป็นเมียนาย”
ร่างสูงค่อยๆลดมือลงไปปลดกางเกงของคุณหนูพร้อมกับปลดชั้นในสีขาวของคุณหนูออกตามไปด้วย
ทันทีที่กางเกงยีนส์ถูกถอดออกพร้อมกับโยนมันไปที่พื้นห้องอย่างไม่ใยดี ทุกอย่างอยู่ในสายตาของเจ้านกแก้วตัวขาวที่ชื่อเจมิลี่ตลอดเวลา
แต่ก็ใช้ว่าคนทั้งสองจะระอายกับเรื่องแบบนี้
เขาทำมันจนชินแล้วต่างหาก...
“แรงๆได้ไหม..”
“ไม่ต้องแรงก็ได้เลือดอยู่แล้วครับ”
ร่างสูงเหยียดยิ้มก่อนที่จะยกขาขาวขึ้นพาดบ่าเอาไว้ ก้านนิ้วชี้ที่เรียวยาวค่อยๆสอดเข้าไปที่รูรักด้านหลังที่เขาคุ้นชินเป็นอย่างดี
มันไม่ใช่ครั้งแรกระหว่างเรา เพราะครั้งแรกของเรามันเมื่อสองปีที่แล้ว วันนั้น
วันที่คุณหนูแสนซนและเอาแต่ใจขอร้องให้ผมมอบความสุขให้แก่เขา
ตัวผมในฐานะที่เป็นแค่พ่อบ้านธรรมดา
ไม่มีอะไรให้ สุดท้ายก็มีแค่ร่างกายของผมนี่แหละที่จะสามารถเยียวยาจิตใจของเขาได้
“ไม่เอานิ้ว
อ๊ะ..ชวิน..ฉัน..ฉ..ฉันไม่เอานิ้วนาย”
“ครับ”
“เอาของนาย”
ร่างบางดูทนไม่ไหวรีบเร่งเร้าจะเอาส่วนนั้นที่ฟาดตีหน้าท้องเขาอยู่ตลอดเวลา
มือน้อยๆไม่รอช้ารีบจับส่วนหัวเข้ามาจ่อที่ช่องทางรักแล้วสอดมันเข้าไปทั้งที่ยังเจ็บ
เจ็บมากถึงแม้ว่าเราจะมีอะไรกันหลายครั้งแล้ว แต่เขากลับไม่ชินเสียที
“ฮึก..เจ็บ...ไม่ไหวแล้ว”
“ค่อยๆสิ”
ดูเหมือนว่าเพราะขนาดที่ใหญ่จนเกินไปจึงทำให้คนที่ตัวเล็กเริ่มรู้สึกเจ็บจนต้องร้องออกมา
เป็นเหตุให้ชายหนุ่มที่สูงใหญ่กว่าต้องช้อนร่างของคุณหนูขึ้นอุ้ม
ทันทีที่กายแกร่งยืนขึ้นสองขาขาวก็เกี่ยวกระหวัดรัดเอวสอบเอาไว้แน่นสองแขนก็คล้องเอาไว้ที่ลำคอของอีกคนทันที
“จะพาไปไหน”
“ห้องนอนหรือว่าห้องน้ำดีครับคุณหนู”
“ฉัน..เลือกตรงนี้
อ๊ะ!”
ร่างบางตอบออกไปอย่างเอาแต่ใจจนลืมไปเลยว่าตอนนี้ท่อนกายของเซฮุนยังคงสอดใส่เข้าไปในร่างกายของเขาอยู่
“ผมเลือกห้องน้ำ”
“ก็รีบไปสิ! รอให้เสร็จก่อนรึไงกัน! อ๊ะ!”
ไม่ทันที่เสี่ยวลู่จะได้อ้าปากโวยวายอะไรอีกพ่อบ้านหนุ่มร้อนรักก็ทิ้งร่างบางให้นั่งลงบนโซฟาหนังดังเดิม
พร้อมกับอวัยวะของเขาที่หลุดออกมาจากตัวของคุณหนูพอดี ซือชวินคิดอะไรสนุกๆออก
ร่างสูงเดินไปลากเก้าอี้ตัวหนึ่งมา
ก่อนที่จะนำมันมาวางตรงหน้าร่างบางแล้วทิ้งตัวลงนั่งมองอีกคนนิ่งๆ
“เป็นบ้าเหรอ! ชอบนักรึไง ทำให้คนอื่นค้างน่ะ
มาเอาฉันเดี๋ยวนี้นะ”
“เหอะ
คนบ้าอย่างคุณหนูรู้จักคำนี้ด้วยเหรอ ผมไม่อยากเอาคุณหนูแล้ว ผมเบื่อ”
ร่างเล็กถึงกับหน้าชาจ้องมองหน้าอีกคนนิ่ง
ไม่คิดว่าจะโดนสบประมาทขนาดนี้ เซ็กส์กับคุณหนูอย่างฉันมันน่าเบื่อมากนักเหรอ
ได้...แล้วเจอกันซือชวิน
“อ๊ะ..”
เสื้อตัวบางถูกถอดออกด้วยฝีมือของคนที่สวมใส่เอง
ก่อนที่จะเหวี่ยงมันทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดีตอนนี้ร่างบอบบางที่ดูไม่มีไขมันส่วนเกินอยู่เลย
กำลังเอนกายพิงพนักโซฟาตัวยาวเอาไว้
เชิดหน้าขึ้นพร้อมกับปลายเท้าที่ยกขึ้นมาตั้งชันเอาไว้
ค่อยๆอ้าออกจนกว้างจนกระทั่งใจกลางของตนเองที่มันเริ่มแข็งตัวขึ้นมาแล้วตั้งชันชี้หน้าซือชวินอย่างไม่ยอมแพ้
ร่างสูงเอาแต่นั่งกอดอกกลืนน้ำลายมองดูหนังสดอยู่ตรงหน้าอย่างใจเย็น
จริงๆแล้วหุ่นของคุณหนูก็เซี๊ยะใช่เล่น บั้นท้ายที่ขาวนวลเนียนไหนจะท่อนกายอมชมพูนั่นอีก
ผิวอกที่ขาวผ่องพวกนั้นซือชวินเคยสัมผัสมันมาหมดแล้ว
“อ๊ะ...ชวิน..เสียว
อื้อออ”
“ร้องว่าอะไรนะครับ
ผมไม่ได้ยิน”
“ช..ชวิน..ฉันเสียววว
เอาฉันที...อื้อออ”
มือข้างหนึ่งกำลังสาวแท่งร้อนไปเรื่อยส่วนอีกข้างก็ยกมันขึ้นมาบีบขยี้ที่ยอดอกที่แข็งเป็นไตไปพลางๆ
ความเสียวที่แผ่ซ่านทั้งด้านบนและด้านล่างทำให้ร่างสูงลอบกลืนน้ำลายไม่ได้
คุณหนูกำลังยั่วเขาอยู่...
“ผมไม่อยากให้คุณเรียกชื่อผม”
“อ๊ะ...ซี๊ด....”
“เรียกอะไรก็ได้ที่ทำให้ผมพอใจ
แล้วผมจะให้คุณขึ้นมาขย่มผมบนตักนี้..”
ข้อแลกเปลี่ยนของชายหนุ่มช่างดูน่าสนใจเสียเหลือเกิน
ทำเอาใบหน้าที่เคยเชิดขึ้นต้องลดลงมามองที่คนตรงข้ามทันที ตอนนี้ซือชวินกำลังปลดกางเกงออกจากปลายเท้าพร้อมกับปลายนิ้วที่ริดกระดุมเสื้อออกช้าๆ
ทีละเม็ดๆ...
ไม่เลย
นั่นไม่ใช่จุดโฟกัสที่แท้จริงของคุณหนู...
แต่ทว่าจุดรวมสายตาของเสี่ยวลู่ตอนนี้มันอยู่ที่แกนกายขนาดแปดนิ้วที่มันกำลังกระดกรอรับก้นของเขาอยู่ต่างหาก
“อ่า...ฉันต้องการมัน”
พึมพำเบาๆกับตนเองโดยที่ไม่ทันรู้ตัวเลยว่าน้ำสีขาวขุ่นของตนนั้นแตกซ่านเต็มมือไปหมดแล้ว....
เสร็จไปอีกหนึ่งน้ำ...ต่อจากนี้ก็คือตักนั่น..คุณหนูอย่างเขาต้องไปขย่มให้มันสงบลงให้ได้
“หยุดก่อน...
ผมบอกให้คุณเรียกผมใหม่ แล้วผมจะให้คุณขึ้นตักนี้”
“เรื่องมาก!”
“ครับ
ยอมรับ” ซือชวินแสร้งตอบแบบหน้าตาย
“ช่วยตัวเองแล้วเรียกชื่ออย่างที่ผมอยากฟังซะ”
ร่างบางมีอาการฟึดฟัดออกมาอย่างเห็นได้ชัด
ฝ่ามือเล็กเริ่มชักรูดที่ท่อนกายของตนอีกครั้ง คราวนี้เขาพยายามบดขยี้นิ้วลงบนยอดอกของตนเองให้หนักขึ้น
ยิ่งเสียวมากอารมณ์มันก็ยิ่งพาไปมาก..
“อ่า....ช..ชวิน...”
“ซี๊ด....อ๊าสสส์....”
“ผ..ผัว..เมียไม่ไหวแล้ว”
“Come on babe! Fuck me please!!”
นิ้วกลางของซือชวินกระดิกเรียกให้คนตัวเล็กกว่าต้องวิ่งเข้ามากอดเขาเอาไว้อย่างเร็วไว
สองขาก็โอบกอดเอวสอบเอาไว้ไม่รอช้าแท่งกายของร่างสูงก็เอาไปอยู่ในร่างของคุณหนูแสนเอาแต่ใจอีกครั้ง
คราวนี้เพื่อไม่ให้โดนหลอกอีก ร่างบางรีบขย่มสะโพกลงบนแกนกายขนาดใหญ่นั้นโดยไว
เชิดหน้าขึ้น
วางมือเอาไว้บนทั้งสองข้างแล้วบรรเลงบทรักกันต่ออย่างไม่คิดที่จะอายสัตว์เลี้ยงของตนเองเลยแม้แต่น้อย
ตอนนี้ร่างกายของคุณหนูต้องการที่จะมีเซ็กส์กับพ่อบ้านคนนี้ใจจะขาดแล้ว
ไม่คิดว่าตัวเองจะเสพติดขนาดนี้ แต่ยิ่งได้มีอะไรกัน
ก็ยิ่งเหมือนแรงดึงดูดที่ดูดเข้าหากันมากยิ่งขึ้นไปอีก
ร่างบางที่ตัวเล็กกว่าเอาแต่ขย่มกายขึ้นลงแบบไม่คิดชีวิต
เขากลัวว่าพ่อบ้านจะเปลี่ยนใจไม่ให้ทำอีกถ้าเป็นอย่างนั้นเขาจะร้องไห้งอแงเลยคอยดูเถอะ
“อ่า..เสี่ยวลู่...”
“แน่นไหม”
“อื้อ”
ซือชวินนิ่วหน้าตอนที่อีกคนพยายามย้ำสะโพกลงมาเพื่อถามอีกคนว่าตัวเองเป็นยังไงบ้าง
“หลวมมาก..”
“นี่!!!”
เพี๊ยะ!!
ฝ่ามือบางฟาดไปที่หัวไหล่ที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเต็มแรงเมื่อได้ยินอีกคนพูดออกมาว่าเขาหลวมมันหยามกันชัดๆ
“ฉันเกลียดนายที่สุด”
“ก่อนจะด่าผม
ช่วยดูขนาดของผมด้วย ไม่หลวมก็แปลกคนแล้ว”
“ย๊าส์!! อยากให้ฉันขย่มจนหักเลยไหม!”
“คิดว่าทำได้ก็ทำเถอะครับ”
คุณหนูอย่างเขาไม่เคยต่อกลอนกับพ่อบ้านหน้าตาดีคนนี้ได้เลยสักครั้ง
เสี่ยวลู่พยายามขยับอีกสองสามทีจนเริ่มจะหมดแรงแล้วก็เลยรีบเร่งจังหวะหนักๆขึ้นเรื่อยๆ
จนในที่สุดร่างสูงที่โอบเอวเขาอยู่ก็ปลดปล่อยออกมาใส่ช่องทางของเขาเต็มๆ
“อ่า...”
“เจ็บมากไหม”
“อื้อ..อยากได้อะไรไหม
ฉันจะเซ็นให้”
เสี่ยวลู่ค่อยๆดันกายของตนให้หลุดออกจากส่วนนั้นของซือชวินแล้วเปลี่ยนมาเป็นนั่งตักของอีกคนนิ่งๆ
โอบลำคอหนาเอาไว้แล้วซุกซบใบหน้าที่เหมือนลูกแมวตัวน้อยลงไปที่แผงอกกว้างของคนที่มีศักดิ์เป็นทั้งพ่อบ้านดูแลเขา
และเป็นสามีลับๆของคุณหนูด้วย
“ผมมีหมดทุกอย่างแล้ว”
“รถล่ะ
อยากได้ไหม ฉันซื้อให้”
เป็นเช่นนี้ทุกครั้งหลังจากที่ได้มีเซ็กส์กัน
คุณหนูของเขามักจะให้ซือชวินไปหยิบสมุดเช็คมาให้แล้วหลังจากนั้นก็จะจรดปลายปากกาเซ็นมันลงไป
ให้เงินเป็นการตอบแทน ไม่ก็สิ่งของที่เขาอยากได้
“ผมไม่ได้อยากได้เงิน”
“อยากได้อะไรล่ะ? ฉันกำลังอารมณ์ดีมากๆเลย ...
ตอนนี้มือนายว่างถ้านายนวดตรงนั้นให้ฉันมีอารมณ์ขึ้นมาได้อีก
ฉันอาจจะยกปราสาทหลังนี้ให้นายก็ได้นะ”
พูดไม่ทันจบ
ฝ่ามือขนาดใหญ่ของซือชวินก็จับประคองที่แกนกายของเสี่ยวลู่ทันที บีบนวดอย่างทันใจให้กับเจ้านายคนสวยของเขา
“ผมไม่ได้อยากได้ปราสาทหลังนี้”
“บอกความต้องการของนายมาสิ..”
“ผมอยากเป็นเจ้าชีวิตของคุณหนู...ผม...อยากเป็นสามีที่ถูกกฎหมายของคุณ”
ร่างบางดูอึ้งๆไปนิดหน่อยทันทีที่เอกสารอะไรบางอย่างจะถูกยื่นมาตรงหน้าของคนตัวเล็กที่นอนขดอยู่บนตักของชายหนุ่ม
ซือชวินไปเอาเอกสารพวกนี้มาจากไหนกัน
“ทะเบียนสมรส?”
“ผมไม่อยากเป็นพ่อบ้านแล้ว ให้ผมเป็นผัวคุณหนูได้ไหมครับ”
“มันจะมากเกินไปแล้วนะ!!”
“ถ้าให้ผมไม่ได้...งั้นน้ำนี้ก็ทำเองนะครับ
ผมว่าคุณหนูน่าจะรู้วิธีที่จะมีอะไรกับหมอนข้างบนเตียงนั่นเป็นอย่างดี”
“ไม่เอานะ! ฉันเกลียดหมอนข้าง!”
“เลื่อนสถานะให้ผมสิครับ
แล้วผมจะจัดให้คุณหนู...ยันเช้า”
“ยันเช้า...เอาให้ฉันสลบคาอกนายเลยได้ไหม”
“ไม่ได้ครับ”
“ซือชวิน!!!”
“คาอกมันไม่เสียวเท่าคาเอวหรอกครับ”
พูดจูบชายหนุ่มก็ช้อนร่างของคนตัวเล็กขึ้นแนบอกพาอีกคนเดินผ่านผ้าม่านสีแดงเข้าไป
ก็จะเป็นเตียงนอนสีแดงกำมะหยี่ของเจ้าของห้อง
แผ่นหลังบางค่อยๆนอนแนบลงไปกับผืนเตียงก่อนที่ริมฝีปากของคนที่อุ้มเขามาจะค่อยๆบดขยี้ลงไปบนปากของร่างเล็กแรงๆ
เซ็กส์อันร้อนแรงเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง
ครานี้สองร่างเอาแต่เกี่ยวกระหวัดกันดังงูที่รัดพันกันไปมาไม่มีแม้แต่ช่องว่าง
ไม่สนทั้งนั้นว่าใครจะมองไม่ดีว่าตัวเองแอบมาลักลอบกันกับพ่อบ้านคนสนิทของเขา
คนใช้คนอื่นจะรู้ก็ปล่อยให้มันรู้ไป
ในเมื่ออีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า
พ่อบ้านซือชวินก็จะเปลี่ยนสถานะกลายเป็นผัวของคุณหนูเสี่ยวลู่หานอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว..
“ถ้าคุณหนูไม่ไหวก็นอนต่อเถอะครับ
เพราะถ้าเมียไม่ไหวผัวคนนี้จะสานต่อให้เอง...”
----------------------------------------
เขี่ยคียบอร์ดไปมา....พิเขิลลลจริงๆนะ
ไม่ลงเด็กดีหรอก เลือกคัทไม่ถูก 555555
เอาแท็กไว้กรีดร้องไหมเจ้า #พ่อบ้านซือชวิน
ถ้าใครถามก็บอกเขาไปว่า เข้ามาดูนกก็พอ...ฮื้อออออออออออ จบการสนองนี๊ดเพียงเท่านี้
อย่าถ่ายรูปปลุกใจเสือป่าอีกนะลูกนะ 555
