วันจันทร์ที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2560

OS : Sexually Hunhan



『Sexually Hunhan』 🔞
■ อ่านแล้วอย่าส่งเสียงดังไปนะสหาย จุ๊ๆไว้ ■ 
■ เผื่ออยากกรี๊ดระหว่างตอน ก็จงแท็ก #พ่อบ้านซือชวิน 



            ฤดูเหมันต์เวียนมาถึง เสียงนกแก้วสีขาวพันธุ์ Albino Forpus พยายามเปล่งเสียงร้องอย่างไม่ได้ภาษาออกมาในยามที่ประตูบานใหญ่ถูกเปิดเข้ามาด้วยร่างสูงใหญ่ของคนที่มันคุ้นเคยเป็นอย่างดี และเพราะเสียงของมันนั่นเองที่ทำให้เจ้านายของมันที่กำลังหลับใหลอยู่ในนิทราค่อยๆรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาช้าๆ
            “เจมิลี่!” เสียงของพ่อบ้านที่เพิ่งเดินเข้ามาตะคอกด่าเจ้านกน้อยด้อยค่าตัวนั้นที่มันบังอาจบินไปเกาะอยู่บนไหล่ขาวเนียนของร่างเล็กที่เอาแต่นอนหลับอยู่ทั้งวันทั้งคืน ไม่ได้ย่างสามขุมออกไปไหนเลยสักที่
            เพียงเพราะว่าทาสรับใช้ตัวสูงไม่ให้ออกไป แถมห้องๆนี้ยังถูกล็อคปิดตายไม่ให้ใครเข้ามาเลยเสียด้วยซ้ำ
            “กินอะไรหรือยังครับคุณหนู”
            ร่างสูงในชุดสูทสีดำขลับเดินตรงไปที่บาร์เครื่องดื่มภายในห้องที่มีแก้วไวน์เรียงรายอยู่นับร้อย ก่อนที่จะลงมือชง Rum Punch ด้วยตัวของเขาเอง บรรจงรังสรรค์เครื่องดื่มของร่างบางที่กำลังนอนมองเขาอยู่จากโซฟาหนังด้านหน้านั่นชื่นชอบเป็นยิ่งนัก
            “อยู่กันสองคน คุณควรจะตอบผมได้แล้วนะคุณหนูเสี่ยวลู่
            “พ่อบ้านซือชวินทิ้งให้เสี่ยวลู่อยู่คนเดียว”
            แววตาที่แสดงออกมาในเชิงตัดพ้อถูกส่งกลับมาให้กับชายหนุ่มที่เพียบพร้อมไปด้วยใบหน้าที่เหมือนหลุดออกมาจากเทพนิยายกรีกโบราณ ซือชวิน คือชื่อของชายหนุ่มที่เพิ่งเดินเข้ามาใหม่
            “ฉันเห็นปีกสีขาวงอกบนหลังนาย”
            “เพ้อเจ้อ...เจมิลี่กินอะไรหรือยัง” พ่อบ้านหนุ่มเอ่ยสวนกลับไปพร้อมกับเอ่ยถามถึงเจ้านกสีขาวที่ยังอยู่ในกรงสีทองแบบไม่กลัวเกรงว่าคุณหนูเอาแต่ใจที่นั่งด่าทอเขาอยู่บนโซฟานั่นจะโกรธเลย
            “ฉันเพิ่งตื่น...สนใจฉันสิ!
            อาการน้อยใจแม้กระทั่งกับสัตว์เลี้ยงของตนเองแสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัด กี่ครั้งแล้วที่ยามเมื่อร่างสูงเดินเข้ามาต้องเอ่ยถามหาเจ้านกสีขาวที่อยู่ในกรงสีทองนั่นก่อนเขา กี่ครั้งแล้วที่ซือชวินเลือกที่จะให้อาหารมันก่อนที่อาหารจะถูกหยิบยื่นมายังตัวของเสี่ยวลู่คนนี้
            “นี่ของคุณหนู” มือหยาบกร้านที่จับแก้วไวน์ทรงสูงที่ภายในบรรจุรัมพั้นซ์แสนเลิศรสที่ยากนักจะมีใครทำได้อร่อยเท่าชายร่างสูงผู้นี้ไม่มีอีกแล้ว
            มือน้อยๆค่อยๆยื่นออกไปประคองก้านแก้วของมันแล้วถือมันดื่มอย่างหิวกระหาย เขาไม่ได้กินอะไรมาทั้งวันแล้ว เพียงเพราะซือชวินบอกว่าไม่ว่างติดธุระที่ไหนสักอย่างเลยเอาอาหารเข้ามาให้ทานไม่ได้
            วันนี้ทั้งวันเขาใช้ชีวิตโดยการดื่มรัมพั้นซ์ที่ถูกชงใส่โหลแก้วเอาไว้เพื่อประทังชีวิตเพียงเท่านั้น
            เสี่ยวลู่หาน คือชื่อเต็มๆของเขาแต่ร่างบางมักจะชอบแทนตัวเองว่าเสี่ยวลู่ เธอเป็นลูกคุณหนูเป็นเจ้าของปราสาทหลังนี้ พ่อกับแม่ของเขาตายไปตั้งแต่เกิดอุบัติเหตุเมื่อห้าปีก่อนระหว่างที่กำลังขับรถพากันไปเที่ยวที่ต่างจังหวัดรถของครอบครัวก็ดันเกิดเหตุพลิกคว่ำตกลงไปในหุบเหวลึก ไม่มีใครพบเศษซากของรถคันนั้นอีกเลย
            จนกระทั่ง ซือชวิน ชายหนุ่มลึกลับรูปงามราวกับเทวดาเข้ามาช่วยชีวิตเธอเอาไว้หลังจากที่พ่อกับแม่ของเธอสิ้นลมหายใจตายคาซากรถนั่น เสี่ยวลู่จำอะไรไม่ได้เลยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าซือชวินเข้ามาในชีวิตตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ก็ถือว่าโชคยังดีที่เธอยังมีชีวิตรอดอยู่หลังจากนั้นมาเสี่ยวลู่ก็เริ่มเปลี่ยนไปเป็นคนละคน 
            วิถีชีวิตก็เปลี่ยนไป จากคนที่เคยร่าเริงกลับกลายเป็นคุณหนูขี้วีน ไม่ได้ดั่งใจอะไรก็จะปาข้าวของไม่ก็ไปลงใส่พ่อบ้านสุดหล่อของเขา จากคนที่เคยปกติก็กลับกลายเป็นคนไม่สมประกอบ...ใช่ จะพูดกันอย่างง่ายดายเลยคือ ตอนนี้เสี่ยวลู่กลายเป็นคนบ้าไปแล้วแต่ถ้าได้รับการเยียวยาจากพ่อบ้านหนุ่ม เขาจะกลับกลายมาเป็นคนปกติดังเดิม  
            เช่นนั้นคงไม่ได้ต้องแปลกใจถ้าหากจะมีประโยคที่แปลกประหลาดพิสดารหลุดออกมาอยู่ร่ำไป
            “ค่อยๆกิน เลียคราบขาวๆตรงขอบแก้วให้หมด”
            คราบขาวที่ว่านั่นก็คือผงยาที่ซือชวินแอบโรยใส่ลงไปในเครื่องดื่มให้ลูกนกตัวน้อยที่มีชีวิตและพูดได้ตนนี้ได้ดื่มกินมันทุกวันโดยที่เจ้าตัวไม่รู้เรื่องเลย เพียงเพราะว่าเสี่ยวลู่ไม่ชอบกินยา ไม่ชอบให้ใครบอกว่าเขาบ้า
            ชอบเพ้อพกว่าตนนั้นเป็นเจ้าชายบ้างล่ะ บ้างก็หลอกว่าตัวเองเป็นนางฟ้าเทวดาที่ไม่มีอยู่จริง หารู้ไม่ว่าตอนนี้คนรับใช้ทั้งปราสาทแห่งนี้ไม่มีใครเอาคุณหนูคนนี้อีกแล้ว พวกญาติคนอื่นๆก็ไม่มีใครอยากรับไปเลี้ยง คนบ้าๆแบบนี้ควรอยู่แต่ในห้องมืดๆนี้เพียงคนเดียวเท่านั้นแหละ
            “ฉันอยากมีเซ็กส์กับนาย....ได้ไหม?”  
            แววตาที่ระยิบระยับยามที่ร่างบางเอ่ยพูดเช่นนั้นออกมา
            เสี่ยวลู่ไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่เรากระทำกันนั้นเรียกว่าความสุขเช่นไร ทำไมการที่เราได้จูบกัน ได้สานสัมพันธ์กันลึกซึ้งมันจึงกลายเป็นความสุขไปได้ แต่นั่นเป็นสิ่งเดียวที่จะสามารถเยียวยาหัวใจที่บอบช้ำได้เป็นอย่างดี เหตุการณ์ในวันที่เกิดอุบัติเหตุนั่นมันเลวร้ายเกิดกว่าที่หัวใจของเขาจะรับมันไหว
            จนวันหนึ่งสองมือคู่นั้นที่หยิบยื่นความสุขมาให้เขา ร่างกายของเสี่ยวลู่จึงกลายเป็นของซือชวินตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา...และเพราะชายหนุ่มคนนี้ที่ทำให้คุณหนูเสี่ยวลู่กลายเป็นคนที่คลั่งในเซ็กส์ชนิดที่ว่าหากขาดไปวันใดเขาอาจจะตายก็เป็นได้
            “แต่วันนี้ผมว่าคุณหนูไม่...”
            “นี่! จะขัดใจฉันอีกนานไหม! กี่วันแล้วที่นายเอาแต่ปฏิเสธฉันแบบนี้”
            “คุณหนูควรออกไปเรียน..”
            “ฉันโง่เกินกว่าที่จะเรียน แล้วถ้าคนสอนไม่ใช่นาย ฉันไม่เรียน!”
            “ครับ”
            “ฉันจะนอน... นายเอาอาหารให้เจมิลี่เสร็จก็ออกไปได้แล้ว”
            ดูเหมือนว่าอาการคุ้มคลั่งของคุณหนูจะกำเริบออกมาโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัว มีเพียงแค่เซฮุนเท่านั้นที่จับท่าทางได้หมดทุกอย่างชายหนุ่มรู้ว่าถ้าหากยาไม่ออกฤทธิ์ระงับประสาทโดยเร็วไวเขาต้องใช้สิ่งใดเพื่อที่จะหยุดอาการเหล่านี้ได้
            ร่างบางทิ้งตัวลงนอนเหยียดขายาวบนโซฟา เรือนร่างที่ดูงามดั่งหงส์พร้อมกับเสื้อสีแดงเหมือนตาข่ายขาดๆถูกดีไซน์ให้เป็นลักษณะที่ดูแปลกใหม่กับกางเกงยีนส์สีดำดูเข้ากับเรียวขาเล็กของเจ้าตัวเป็นอย่างมาก
            กระนั้นทันทีที่เปลือกตาบางหลับสนิทข่มความโกรธและโมโหทุกอย่างเอาไว้ ความเย็นพร้อมกับความนุ่มหยุ่นของอะไรบางอย่างก็ค่อยๆแตะที่ริมฝีปากน้อยๆของเขาจนเจ้าตัวสะดุ้งตกใจรีบเปิดเปลือกตาขึ้นมาก่อนจะพบว่ามีอวัยวะบางอย่างแตะอยู่ที่ปากของตนพอดี
            “หวังว่าจะหายหงุดหงิดนะครับ”
            ความยาวของแก่นกายที่ขยายใหญ่ขึ้นมาจนเต็มความยาวของมันตรงส่วนปลายกำลังจ่อที่กลีบปากบางเอาไว้ เมื่อสายตาที่เหมือนลูกแมวของเสี่ยวลู่จ้องมองต่ำไปที่เรือนร่างของคนตัวสูงกว่าก็เล่นเอาแทบหายใจหายคอไม่คล่อง
            ตอนนี้พ่อบ้านซือชวินปลดกระดุมกางเกงสแล็คสีดำของตนเองลงแล้วควักเอาส่วนนั้นมาจ่อปากของเสี่ยวลู่เอาไว้เฉยๆ ไม่สิ...ตอนนี้ร่างของคนตัวสูงกว่ากำลังคร่อมกายบางอยู่ต่างหากล่ะ
            “อึก..”
            ลิ้นที่ชื้นแฉะของลู่หานค่อยๆแลบเลียที่ส่วนหัวของมันเบาๆ แต่สายตายังคงจับจ้องที่แววตาคมของคนด้านบนไม่วางตาพยายามส่งลิ้นออกมาเลียอย่างไม่เกรงกลัวเลยว่าหลังจากนี้จะต้องเจอกับอะไรบ้าง
            “โอเคขึ้นไหม” ร่างสูงเอ่ยถามพลางส่งมือมาลูบแก้มเนียนเบาๆพอให้โพรงปากได้เผยอออกช้าๆก่อนที่จะส่งส่วนยาวใหญ่เข้าไปด้านในจนลึกเกือบสุดแกนของมัน
            “อื้อ...อื้อ”
            เอวหนาค่อยๆส่งแรงขยับช้าๆจนแกนกายกระแทกลงไปที่ลำคอของอีกคนเบาๆจนร่างเล็กรู้สึกระคายคอเหลือเกิน แต่ก็กลัวว่าพ่อบ้านหนุ่มจะไม่ให้ทำเช่นนี้อีกถึงแม้ว่ามันจะใหญ่จนคับปากแต่เขาก็พอใจกับขนาดของมัน เขามักจะบังคับให้พ่อบ้านไปซื้อยาบำรุงมากินเพื่อที่ว่าจะต้องทำยังไงก็ได้ให้มันใหญ่สนองอารมณ์ของคุณหนูให้พึงพอใจมากที่สุดเท่าที่จะทำได้
            “อ..อื้ออ”
            น้ำใสเคลือบแท่งร้อนเอาไว้ยามที่ปากเล็กเอาแต่ขยับเข้าออกอย่างรัวเร็ว ยิ่งเพิ่มความถี่ของการขยับมากยิ่งขึ้นเท่าไหร่ ใบหน้าของซือชวินก็ยิ่งหงายขึ้นมองโคมไฟระย้าที่แขวนอยู่ด้านบนด้วยอารมณ์ที่สุขสม ไม่ว่าจะกี่ครั้งคุณหนูไม่เคยทำให้เขาผิดหวังเลยจริงๆ
            “ใกล้แล้วครับ คุณหนู”
            “ฟาดหน้าฉันที” ทันทีที่คายส่วนนั้นของซือชวินออกจากปากจนเกิดเป็นน้ำเยิ้มที่ไหลออกมาจากส่วนปลายของอวัยวะต้องห้าม ร่างบางไม่รอช้ารีบเอ่ยคำสั่งท้าทายอีกคนทันที
            “ถ้าคุณหนูเจ็บ...”
            “มันก็หน้าฉัน”
            “แต่นี่มัน”
            “ของนายใหญ่ ฉันชอบ...”
           
            เพี๊ยะ!
            ซือชวินไม่คิดเลยว่านอกจากคุณหนูจะเป็นบ้าแล้วยังแฝงไปด้วยความโรคจิตอ่อนๆด้วย คุณหนูมักชอบเซ็กส์ที่รุนแรงและแปลกใหม่ กี่ครั้งแล้วที่เขาต้องเป็นคนคอยสนองตัณหาพวกนี้ให้กับเจ้านายของเขา
            “อื้ออ...ก...แก้ให้ฉัน ฉันไม่ไหวแล้ว”
            “อยากมากไหมครับ”
            “อื้อ..ทำฉันที เอาฉัน...อื้ออ...ซือชวิน ฉันอยากเป็นเมียนาย”
            ร่างสูงค่อยๆลดมือลงไปปลดกางเกงของคุณหนูพร้อมกับปลดชั้นในสีขาวของคุณหนูออกตามไปด้วย ทันทีที่กางเกงยีนส์ถูกถอดออกพร้อมกับโยนมันไปที่พื้นห้องอย่างไม่ใยดี ทุกอย่างอยู่ในสายตาของเจ้านกแก้วตัวขาวที่ชื่อเจมิลี่ตลอดเวลา แต่ก็ใช้ว่าคนทั้งสองจะระอายกับเรื่องแบบนี้
            เขาทำมันจนชินแล้วต่างหาก...
            “แรงๆได้ไหม..”
            “ไม่ต้องแรงก็ได้เลือดอยู่แล้วครับ” ร่างสูงเหยียดยิ้มก่อนที่จะยกขาขาวขึ้นพาดบ่าเอาไว้ ก้านนิ้วชี้ที่เรียวยาวค่อยๆสอดเข้าไปที่รูรักด้านหลังที่เขาคุ้นชินเป็นอย่างดี มันไม่ใช่ครั้งแรกระหว่างเรา เพราะครั้งแรกของเรามันเมื่อสองปีที่แล้ว วันนั้น วันที่คุณหนูแสนซนและเอาแต่ใจขอร้องให้ผมมอบความสุขให้แก่เขา
            ตัวผมในฐานะที่เป็นแค่พ่อบ้านธรรมดา ไม่มีอะไรให้ สุดท้ายก็มีแค่ร่างกายของผมนี่แหละที่จะสามารถเยียวยาจิตใจของเขาได้
            “ไม่เอานิ้ว อ๊ะ..ชวิน..ฉัน..ฉ..ฉันไม่เอานิ้วนาย”
            “ครับ”
            “เอาของนาย”
            ร่างบางดูทนไม่ไหวรีบเร่งเร้าจะเอาส่วนนั้นที่ฟาดตีหน้าท้องเขาอยู่ตลอดเวลา มือน้อยๆไม่รอช้ารีบจับส่วนหัวเข้ามาจ่อที่ช่องทางรักแล้วสอดมันเข้าไปทั้งที่ยังเจ็บ เจ็บมากถึงแม้ว่าเราจะมีอะไรกันหลายครั้งแล้ว แต่เขากลับไม่ชินเสียที
            “ฮึก..เจ็บ...ไม่ไหวแล้ว”
            “ค่อยๆสิ”
            ดูเหมือนว่าเพราะขนาดที่ใหญ่จนเกินไปจึงทำให้คนที่ตัวเล็กเริ่มรู้สึกเจ็บจนต้องร้องออกมา เป็นเหตุให้ชายหนุ่มที่สูงใหญ่กว่าต้องช้อนร่างของคุณหนูขึ้นอุ้ม ทันทีที่กายแกร่งยืนขึ้นสองขาขาวก็เกี่ยวกระหวัดรัดเอวสอบเอาไว้แน่นสองแขนก็คล้องเอาไว้ที่ลำคอของอีกคนทันที
            “จะพาไปไหน”
            “ห้องนอนหรือว่าห้องน้ำดีครับคุณหนู”
            “ฉัน..เลือกตรงนี้ อ๊ะ!”
            ร่างบางตอบออกไปอย่างเอาแต่ใจจนลืมไปเลยว่าตอนนี้ท่อนกายของเซฮุนยังคงสอดใส่เข้าไปในร่างกายของเขาอยู่
            “ผมเลือกห้องน้ำ”
            “ก็รีบไปสิ! รอให้เสร็จก่อนรึไงกัน! อ๊ะ!”
            ไม่ทันที่เสี่ยวลู่จะได้อ้าปากโวยวายอะไรอีกพ่อบ้านหนุ่มร้อนรักก็ทิ้งร่างบางให้นั่งลงบนโซฟาหนังดังเดิม พร้อมกับอวัยวะของเขาที่หลุดออกมาจากตัวของคุณหนูพอดี ซือชวินคิดอะไรสนุกๆออก ร่างสูงเดินไปลากเก้าอี้ตัวหนึ่งมา ก่อนที่จะนำมันมาวางตรงหน้าร่างบางแล้วทิ้งตัวลงนั่งมองอีกคนนิ่งๆ
            “เป็นบ้าเหรอ! ชอบนักรึไง ทำให้คนอื่นค้างน่ะ มาเอาฉันเดี๋ยวนี้นะ
            “เหอะ คนบ้าอย่างคุณหนูรู้จักคำนี้ด้วยเหรอ ผมไม่อยากเอาคุณหนูแล้ว ผมเบื่อ”
            ร่างเล็กถึงกับหน้าชาจ้องมองหน้าอีกคนนิ่ง ไม่คิดว่าจะโดนสบประมาทขนาดนี้ เซ็กส์กับคุณหนูอย่างฉันมันน่าเบื่อมากนักเหรอ ได้...แล้วเจอกันซือชวิน
            “อ๊ะ..”
            เสื้อตัวบางถูกถอดออกด้วยฝีมือของคนที่สวมใส่เอง ก่อนที่จะเหวี่ยงมันทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดีตอนนี้ร่างบอบบางที่ดูไม่มีไขมันส่วนเกินอยู่เลย กำลังเอนกายพิงพนักโซฟาตัวยาวเอาไว้ เชิดหน้าขึ้นพร้อมกับปลายเท้าที่ยกขึ้นมาตั้งชันเอาไว้ ค่อยๆอ้าออกจนกว้างจนกระทั่งใจกลางของตนเองที่มันเริ่มแข็งตัวขึ้นมาแล้วตั้งชันชี้หน้าซือชวินอย่างไม่ยอมแพ้
            ร่างสูงเอาแต่นั่งกอดอกกลืนน้ำลายมองดูหนังสดอยู่ตรงหน้าอย่างใจเย็น จริงๆแล้วหุ่นของคุณหนูก็เซี๊ยะใช่เล่น บั้นท้ายที่ขาวนวลเนียนไหนจะท่อนกายอมชมพูนั่นอีก ผิวอกที่ขาวผ่องพวกนั้นซือชวินเคยสัมผัสมันมาหมดแล้ว
            “อ๊ะ...ชวิน..เสียว อื้อออ”
            “ร้องว่าอะไรนะครับ ผมไม่ได้ยิน”
            “ช..ชวิน..ฉันเสียววว เอาฉันที...อื้อออ”
            มือข้างหนึ่งกำลังสาวแท่งร้อนไปเรื่อยส่วนอีกข้างก็ยกมันขึ้นมาบีบขยี้ที่ยอดอกที่แข็งเป็นไตไปพลางๆ ความเสียวที่แผ่ซ่านทั้งด้านบนและด้านล่างทำให้ร่างสูงลอบกลืนน้ำลายไม่ได้
            คุณหนูกำลังยั่วเขาอยู่...
            “ผมไม่อยากให้คุณเรียกชื่อผม”
            “อ๊ะ...ซี๊ด....”
            “เรียกอะไรก็ได้ที่ทำให้ผมพอใจ แล้วผมจะให้คุณขึ้นมาขย่มผมบนตักนี้..
            ข้อแลกเปลี่ยนของชายหนุ่มช่างดูน่าสนใจเสียเหลือเกิน ทำเอาใบหน้าที่เคยเชิดขึ้นต้องลดลงมามองที่คนตรงข้ามทันที ตอนนี้ซือชวินกำลังปลดกางเกงออกจากปลายเท้าพร้อมกับปลายนิ้วที่ริดกระดุมเสื้อออกช้าๆ ทีละเม็ดๆ...
            ไม่เลย นั่นไม่ใช่จุดโฟกัสที่แท้จริงของคุณหนู... แต่ทว่าจุดรวมสายตาของเสี่ยวลู่ตอนนี้มันอยู่ที่แกนกายขนาดแปดนิ้วที่มันกำลังกระดกรอรับก้นของเขาอยู่ต่างหาก
            “อ่า...ฉันต้องการมัน”
            พึมพำเบาๆกับตนเองโดยที่ไม่ทันรู้ตัวเลยว่าน้ำสีขาวขุ่นของตนนั้นแตกซ่านเต็มมือไปหมดแล้ว.... เสร็จไปอีกหนึ่งน้ำ...ต่อจากนี้ก็คือตักนั่น..คุณหนูอย่างเขาต้องไปขย่มให้มันสงบลงให้ได้
            “หยุดก่อน... ผมบอกให้คุณเรียกผมใหม่ แล้วผมจะให้คุณขึ้นตักนี้”
            “เรื่องมาก!”
            “ครับ ยอมรับ” ซือชวินแสร้งตอบแบบหน้าตาย
            “ช่วยตัวเองแล้วเรียกชื่ออย่างที่ผมอยากฟังซะ”
            ร่างบางมีอาการฟึดฟัดออกมาอย่างเห็นได้ชัด ฝ่ามือเล็กเริ่มชักรูดที่ท่อนกายของตนอีกครั้ง คราวนี้เขาพยายามบดขยี้นิ้วลงบนยอดอกของตนเองให้หนักขึ้น ยิ่งเสียวมากอารมณ์มันก็ยิ่งพาไปมาก..
            “อ่า....ช..ชวิน...”
            “ซี๊ด....อ๊าสสส์....”
            “ผ..ผัว..เมียไม่ไหวแล้ว”
            “Come on babe! Fuck me please!!
            นิ้วกลางของซือชวินกระดิกเรียกให้คนตัวเล็กกว่าต้องวิ่งเข้ามากอดเขาเอาไว้อย่างเร็วไว สองขาก็โอบกอดเอวสอบเอาไว้ไม่รอช้าแท่งกายของร่างสูงก็เอาไปอยู่ในร่างของคุณหนูแสนเอาแต่ใจอีกครั้ง คราวนี้เพื่อไม่ให้โดนหลอกอีก ร่างบางรีบขย่มสะโพกลงบนแกนกายขนาดใหญ่นั้นโดยไว
            เชิดหน้าขึ้น วางมือเอาไว้บนทั้งสองข้างแล้วบรรเลงบทรักกันต่ออย่างไม่คิดที่จะอายสัตว์เลี้ยงของตนเองเลยแม้แต่น้อย ตอนนี้ร่างกายของคุณหนูต้องการที่จะมีเซ็กส์กับพ่อบ้านคนนี้ใจจะขาดแล้ว ไม่คิดว่าตัวเองจะเสพติดขนาดนี้ แต่ยิ่งได้มีอะไรกัน ก็ยิ่งเหมือนแรงดึงดูดที่ดูดเข้าหากันมากยิ่งขึ้นไปอีก
            ร่างบางที่ตัวเล็กกว่าเอาแต่ขย่มกายขึ้นลงแบบไม่คิดชีวิต เขากลัวว่าพ่อบ้านจะเปลี่ยนใจไม่ให้ทำอีกถ้าเป็นอย่างนั้นเขาจะร้องไห้งอแงเลยคอยดูเถอะ
            “อ่า..เสี่ยวลู่...”
            “แน่นไหม”
            “อื้อ” ซือชวินนิ่วหน้าตอนที่อีกคนพยายามย้ำสะโพกลงมาเพื่อถามอีกคนว่าตัวเองเป็นยังไงบ้าง
            “หลวมมาก..”
            “นี่!!!”
            เพี๊ยะ!!
            ฝ่ามือบางฟาดไปที่หัวไหล่ที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเต็มแรงเมื่อได้ยินอีกคนพูดออกมาว่าเขาหลวมมันหยามกันชัดๆ
            “ฉันเกลียดนายที่สุด”
            “ก่อนจะด่าผม ช่วยดูขนาดของผมด้วย ไม่หลวมก็แปลกคนแล้ว”
            “ย๊าส์!! อยากให้ฉันขย่มจนหักเลยไหม!”
            “คิดว่าทำได้ก็ทำเถอะครับ”
            คุณหนูอย่างเขาไม่เคยต่อกลอนกับพ่อบ้านหน้าตาดีคนนี้ได้เลยสักครั้ง เสี่ยวลู่พยายามขยับอีกสองสามทีจนเริ่มจะหมดแรงแล้วก็เลยรีบเร่งจังหวะหนักๆขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดร่างสูงที่โอบเอวเขาอยู่ก็ปลดปล่อยออกมาใส่ช่องทางของเขาเต็มๆ
            “อ่า...”
            “เจ็บมากไหม”
            “อื้อ..อยากได้อะไรไหม ฉันจะเซ็นให้”
            เสี่ยวลู่ค่อยๆดันกายของตนให้หลุดออกจากส่วนนั้นของซือชวินแล้วเปลี่ยนมาเป็นนั่งตักของอีกคนนิ่งๆ โอบลำคอหนาเอาไว้แล้วซุกซบใบหน้าที่เหมือนลูกแมวตัวน้อยลงไปที่แผงอกกว้างของคนที่มีศักดิ์เป็นทั้งพ่อบ้านดูแลเขา และเป็นสามีลับๆของคุณหนูด้วย
            “ผมมีหมดทุกอย่างแล้ว”
            “รถล่ะ อยากได้ไหม ฉันซื้อให้”
            เป็นเช่นนี้ทุกครั้งหลังจากที่ได้มีเซ็กส์กัน คุณหนูของเขามักจะให้ซือชวินไปหยิบสมุดเช็คมาให้แล้วหลังจากนั้นก็จะจรดปลายปากกาเซ็นมันลงไป ให้เงินเป็นการตอบแทน ไม่ก็สิ่งของที่เขาอยากได้
            “ผมไม่ได้อยากได้เงิน”
            “อยากได้อะไรล่ะ? ฉันกำลังอารมณ์ดีมากๆเลย ... ตอนนี้มือนายว่างถ้านายนวดตรงนั้นให้ฉันมีอารมณ์ขึ้นมาได้อีก ฉันอาจจะยกปราสาทหลังนี้ให้นายก็ได้นะ”
            พูดไม่ทันจบ ฝ่ามือขนาดใหญ่ของซือชวินก็จับประคองที่แกนกายของเสี่ยวลู่ทันที บีบนวดอย่างทันใจให้กับเจ้านายคนสวยของเขา
            “ผมไม่ได้อยากได้ปราสาทหลังนี้”
            “บอกความต้องการของนายมาสิ..”
            “ผมอยากเป็นเจ้าชีวิตของคุณหนู...ผม...อยากเป็นสามีที่ถูกกฎหมายของคุณ
            ร่างบางดูอึ้งๆไปนิดหน่อยทันทีที่เอกสารอะไรบางอย่างจะถูกยื่นมาตรงหน้าของคนตัวเล็กที่นอนขดอยู่บนตักของชายหนุ่ม ซือชวินไปเอาเอกสารพวกนี้มาจากไหนกัน
            “ทะเบียนสมรส?”
            “ผมไม่อยากเป็นพ่อบ้านแล้ว ให้ผมเป็นผัวคุณหนูได้ไหมครับ
            “มันจะมากเกินไปแล้วนะ!!”
            “ถ้าให้ผมไม่ได้...งั้นน้ำนี้ก็ทำเองนะครับ ผมว่าคุณหนูน่าจะรู้วิธีที่จะมีอะไรกับหมอนข้างบนเตียงนั่นเป็นอย่างดี”
            “ไม่เอานะ! ฉันเกลียดหมอนข้าง!”
            “เลื่อนสถานะให้ผมสิครับ แล้วผมจะจัดให้คุณหนู...ยันเช้า
            “ยันเช้า...เอาให้ฉันสลบคาอกนายเลยได้ไหม”
            “ไม่ได้ครับ”
            “ซือชวิน!!!”
            “คาอกมันไม่เสียวเท่าคาเอวหรอกครับ
            พูดจูบชายหนุ่มก็ช้อนร่างของคนตัวเล็กขึ้นแนบอกพาอีกคนเดินผ่านผ้าม่านสีแดงเข้าไป ก็จะเป็นเตียงนอนสีแดงกำมะหยี่ของเจ้าของห้อง แผ่นหลังบางค่อยๆนอนแนบลงไปกับผืนเตียงก่อนที่ริมฝีปากของคนที่อุ้มเขามาจะค่อยๆบดขยี้ลงไปบนปากของร่างเล็กแรงๆ
            เซ็กส์อันร้อนแรงเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง ครานี้สองร่างเอาแต่เกี่ยวกระหวัดกันดังงูที่รัดพันกันไปมาไม่มีแม้แต่ช่องว่าง ไม่สนทั้งนั้นว่าใครจะมองไม่ดีว่าตัวเองแอบมาลักลอบกันกับพ่อบ้านคนสนิทของเขา คนใช้คนอื่นจะรู้ก็ปล่อยให้มันรู้ไป
            ในเมื่ออีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า พ่อบ้านซือชวินก็จะเปลี่ยนสถานะกลายเป็นผัวของคุณหนูเสี่ยวลู่หานอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว..
            “ถ้าคุณหนูไม่ไหวก็นอนต่อเถอะครับ เพราะถ้าเมียไม่ไหวผัวคนนี้จะสานต่อให้เอง...”




----------------------------------------

            เขี่ยคียบอร์ดไปมา....พิเขิลลลจริงๆนะ ไม่ลงเด็กดีหรอก เลือกคัทไม่ถูก 555555 เอาแท็กไว้กรีดร้องไหมเจ้า #พ่อบ้านซือชวิน ถ้าใครถามก็บอกเขาไปว่า เข้ามาดูนกก็พอ...ฮื้อออออออออออ จบการสนองนี๊ดเพียงเท่านี้ อย่าถ่ายรูปปลุกใจเสือป่าอีกนะลูกนะ 555

           
           
           


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น