NC
ไม่ทันที่สมองจะประมวลผลคำพูดของคุณจงอินออกมาได้ ไม่ทันไรมือหนาก็เลื่อนไปจับที่ขอบกางเกงว่ายน้ำของตนเองแล้วถอดมันออกจากเรียวขาทันที
เล่นเอาเด็กน้อยที่นั่งอยู่ถึงกับมองตาค้าง ไม่คิดว่าคุณจงอินจะทำเรื่องแบบนี้
สภาพของนายท่านที่เขาเห็นตอนนี้คือชายร่างสูงที่มีเพียงกางเกงในสีดำตัวเดียวสวมใส่อยู่แถมยังรัดแน่นจนแกนกายที่ซ่อนอยู่ด้านในพองขึ้นมาเป็นรูปเป็นร่างไม่ต้องถอดออกก็สามารถจินตนาการได้เลยว่าตอนนี้มันน่าจะขยายตัวใหญ่มากขึ้นแค่ไหน
“ไม่ถือใช่ไหม
เราก็ผู้ชายด้วยกันนี่”
ไม่ถือ...ไม่ถือก็บ้าแล้ว
คยองซูอยากจะยกมือขึ้นมาตบหน้าตัวเองเป็นพันๆครั้งที่ต้องมาทนเห็นอะไรแบบนี้ต่อหน้าต่อตา
แน่นอนว่าเขาไม่ได้ฝันไปอย่างแน่นอนก็ในมือเล็บเท้าที่กำลังจิกพื้นจนเจ็บนี่มันบอกได้อย่างชัดเจนเลยว่ามังกรขนาดมหึมาตรงหน้าเขาคือของจริง
“ค..ครับ”
“ไม่ลงไปจริงๆนะ”
จงอินแกล้งหยอกคยองซูอีกรอบ
“ไม่ครับ”
ผมไม่มีสติพอที่จะลงไปในน้ำกับคุณได้
ผมมันเด็กใจแตกที่คิดแต่เรื่องไม่ดีกับคุณ ..
ทำไมคุณต้องทำให้ผมหวั่นไหวขนาดนี้ด้วย
“รอชมลีลาฉันได้เลย”
รอยยิ้มที่แสนเจ้าเล่ห์ของนายท่านแน่นอนว่าคนตัวเล็กมองไม่ทันแน่นอน
รู้ตัวอีกทีเสียงน้ำที่แผ่วงกว้างหลังจากที่ร่างสูงกระโดดลงไปในน้ำหลังจากที่หันมาพูดกับเขาเสร็จดังขึ้นมาจนคยองซูตกใจต้องลุกขึ้นยืนมองร่างของคุณจงอินที่กำลังโชว์ลีลาราวกับว่าเป็นหนุ่มวัยยี่สิบต้นๆ
ว่ายข้ามไปยังสระอีกด้านหนึ่งก่อนที่จะหันหน้ากลับมามองคนตัวเล็กที่อยู่บนฝั่ง
ถ้ามองไม่ผิดเหมือนคุณจงอินจะขยิบตาให้เขาดูด้วย
“คุณจงอินเท่ห์มากๆเลยครับ”
เสียงปรบมือดังขึ้นมาเหมือนเป็นการชื่นชมหนุ่มนักธุรกิจผิวแทนไปในตัว
คยองซูรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูกเพราะหลังจากที่ว่ายน้ำโชว์เด็กน้อยไปรอบนึงแล้ว
คุณจงอินก็ออกลีลาว่ายวนไปมาระหว่างสระฝั่งซ้าย ไปฝั่งขวา
จากฝั่งขวามายังฝั่งซ้ายอีกสองสามรอบจนกระทั่งเมื่อเริ่มเหนื่อยแล้ว
ชายหนุ่มก็ว่ายวนกลับมาเกาะขอบสระฝั่งที่คยองซูยืนอยู่ทันที
“ไม่ได้ว่ายนาน
ฉันดูโอเคใช่ไหม”
“หมายถึง..?”
“หุ่นฉันน่ะ”
“อ๋อ
ครับ มันดีมากๆเลย”
อันนี้ไม่ได้แกล้งยอแต่มันเป็นคำชมจากใจเขาจริงๆ
ในระหว่างที่มือหนากำลังยกขึ้นเสยผมตัวเองที่เปียกชื้นให้ขึ้นไปด้านบนอยู่นั้นเอง
คยองซูก็ทิ้งตัวลงคุกเข่าสูงที่พื้นจนกระทั่งจังหวะที่จงอินกำลังเงยหน้าขึ้นไปมองเท่านั้นแหละ ระดับเป้าของคยองซูก็อยู่ในระดับเดียวกันกับสายตาของนายท่านพอดี
“แล้วผม...ดูโอเคไหมครับ”
คำถามของคยองซูทำเอาจงอินถึงกับพูดไม่ออกบอกไม่ถูก
เมื่อจู่ๆมือบางก็เลื่อนมากอบกุมที่ส่วนอ่อนไหวของตัวเองแล้วบีบนวดมันต่อหน้าของนายท่านอย่างไม่นึกอายฟ้าอายดินหรือว่ากลัวใครจะมาเห็นเลยแม้แต่น้อย
จงอินลอบกลืนน้ำลายลงคอทันทีที่สายตาจับจ้องไปที่การขยับมือของเด็กตรงหน้า
ให้ตายเถอะ...เด็กยั่วชัดๆ..
ตอนนี้ของๆเขาที่อยู่ใต้น้ำมันแข็งจนแทบอยากจะงัดออกมาใช้งานอยู่รอมร่อ
“ผมกลัวคนพวกนั้นมาเห็นจัง”
แววตาที่ใสซื่อแต่ไม่ได้ซื่ออย่างที่ควรเป็นกำลังส่งมายังจงอินที่กำลังอดทนแช่ตัวอยู่ในน้ำ
แล้วมองร่างเล็กนวดที่แกนกายของตัวเองไปมาเรื่อยๆ
“พวกเขาไม่มาหรอก..”
คนใช้น่ะไม่มาแน่นอน แต่คนข้างบ้านน่ะไม่แน่ว่าจะเห็นหรือไม่ ... จงอินไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเขาได้ใช้มือของตัวเองนวดไปที่ส่วนนั้นของคยองซูบ้างจะเป็นยังไงนะ
“ผมไม่น่ารักเลย
.. ผมขอโทษที่เก็บมันไว้ต่อไปไม่ได้แล้ว”
ใบหน้าที่งอง้ำแสร้งทำเหมือนว่าตัวเองไม่รู้อะไรเลยทั้งๆที่ก็หมายหมั้นปั้นมือมาตั้งแต่คืนแรกแล้ว
เขาตกหลุมรักนายท่านเหลือเกินยิ่งพอรู้ว่านายท่านก็หลงเสน่ห์เขาเหมือนกัน
นั่นยิ่งทำให้ได้ใจมากขึ้นไปอีก ในเมื่อคนสองคนรู้สึกเหมือนกัน
เราก็คงจะไม่ต้องปิดบังอะไรกันอีกต่อไปแล้ว
“ขอดูได้ไหม..”
“จ..จะบ้าเหรอครับ..”
แกล้งตอบออกไปแบบเขินๆ
“นะครับ..ขอพี่ดูหน่อยนะครับว่าโตแค่ไหนแล้ว”
“ค..เคยเห็นแล้วเหรอครับ
ถึงจะเปรียบได้ว่าโตมากแค่ไหนแล้ว”
เคยเห็นแล้วสิ...ในฝันของฉันไง
ฉันเคยเห็นมันมาหมดแล้วถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงแค่จินตนาการก็ตามเถอะ
“ก็ยังไม่เคยเห็นไง
ฉันเลยจะขอดู... ฉันคงดูเหมือนตาแก่หื่นกามมากเลยใช่ไหม”
“อ่า..”
ไม่กล้าตอบ
ถึงแม้ว่าในใจจะคิดว่าใช่ครับ..คุณจงอินเหมือนคนแก่ที่คอยหลอกเด็กอย่างผมเลย
แต่สุดท้ายผมก็เต็มใจให้หลอกอยู่ดี
ใบหน้าเล็กหันมองไปรอบๆตัวว่ามีใครแอบมองอยู่ไหม
เพราะถ้าไม่มีก็จะได้ทำตามใจที่ตนเองและนายท่านต้องการเลย
มือน้อยๆค่อยๆจับที่ขอบกางเกงเอาไว้แล้วปลดมันลงไปคาที่ต้นขาจนแกนกายที่โตเต็มตัวดีดผึ่งออกมาจนแทบจะตีเข้าที่หน้าของนายท่านอยู่แล้ว
นี่อย่าบอกนะว่าคยองซูไม่ได้ใส่กางเกงชั้นในอีกตัว
จงอินแลบลิ้นเลยที่ริมฝีปากของตนเอง
ก่อนที่ปลายลิ้นที่ชื้นแฉะจะแลบเลียที่ส่วนปลายของมันเบาๆ
ลองเชิงดูก่อนว่าเด็กมันจะว่ายังไง
จนกระทั่งนิ้วทั้งห้าของคยองซูสอดเข้ามาดึงรั้งที่กลุ่มผมของนายท่านเอาไว้อย่างไม่คิดแบ่งแยกว่าใครเด็กใครผู้ใหญ่เลย
เล่นเอาจงอินแทบไม่รอช้า ครอบปากลงไปที่แกนกายของเด็กน้อยแล้วจัดการดูดเลียมันให้สาแก่ใจที่เขาหวังไว้ทันที
“อ..อ๊ะ..อ..อา”
“ค..คุณ..”
เสียงร้องเจือกระเส่าของเด็กหนุ่มวัยสิบสี่ปีเริ่มดังขึ้นช่างเป็นเสียงที่ปลุกเร้าอารมณ์ให้จงอินรู้สึกร่วมไปด้วยมากยิ่งขึ้นไปอีก
โพรงปากของร่างสูงจึงรีบขยับเข้าออกโดยไว หวังปรนเปรอให้เด็กน้อยไปถึงฝังฝันที่เขาต้องการ
เช่นเดียวกับจงอิน
การที่ได้เห็นเรือนร่างของคยองซูชัดๆช่างเป็นความฝันของเขาเช่นกัน
“อ๊ะ
..อ๊าส์ .. ซี๊ดดด..”
เพราะความด้อยประสบการณ์ทำให้สะโพกเล็กค่อยๆขยับตามแรงรูดรั้งของปากนายท่านไปแบบเบาๆเนิบๆ
ไม่กล้ารุนแรงมากนัก เพราะถึงแม้ว่าส่วนนั้นของเขาจะไม่ใหญ่เท่าของนายท่าน
แต่เมื่อมันขยายเต็มตัวมันก็คับปากของคุณจงอินได้เหมือนกัน
“อ๊ะ..อื้ออ..
จะ..จ..จะเสร็จแล้วครับ”
“อื้อ
อื้อ” จงอินยังคงแลบเลียแกนกายเล็กนั่นอย่างไม่ลืมหูลืมตา
เขารู้สึกเพลิดเพลินกับการออรัลเซ็กส์ให้เด็กคนนี้มากกว่าคนไหนๆ
ไม่รู้ทำไมเสียงครางของคยองซูถึงทำให้เขาอยากจะเสร็จตามไปพร้อมๆกับเด็กน้อยเหลือเกิน
“อ๊ะ...อ๊ะ..จง..อิน...อื้อออ..นาย..ท่าน...อ๊าสสสสส์!!!”
ไม่ต้องรอให้เสียเวลาน้ำสีขาวขุ่นก็พวยพุ่งออกมาจากปลายแก่นกายของร่างเล็กทันทีจนมันล้นเต็มปากของนายท่านที่เขาเคารพรักเหมือนพ่อตัวเอง
น่าอายจัง...แต่ก็รู้สึกดีไม่ใช่น้อย
หากว่าเขาได้ครอบปากลงไปบนส่วนนั้นของคุณจงอินบ้างล่ะ
จะเป็นยังไง..
หลังจากที่ปรนเปรอให้คยองซูจนเสร็จแล้ว
ลิ้นสีแดงก็แลบเลียทำความสะอาดให้อีกคนราวกับว่ายังเสียดายน้ำพวกนั้นอยู่
ไม่อยากให้มันหกลงไปบนพื้นเลยสักหยด
“อึก..”
เสียงหอบหายใจอย่างรุนแรงเพราะก่อนที่จะเสร็จมันอึดอัดจนอยากจะร้องออกมาให้ดังกว่านี้
แต่ก็ทำไม่ได้ต้องกลั้นความรู้สึกเอาไว้แล้วปล่อยให้มันเป็นไปเองตามธรรมชาติ
“คุณจงอินครับ!”
“มีคนมา!!”
ตุ้ม!!
ทันทีที่เสียงของแจซอกดังออกมาจากตัวบ้าน
จงอินไม่รอช้ารีบดึงร่างของคยองซูให้กระโดดลงมาในน้ำทันทีทั้งๆที่ยังมีกางเกงว่ายน้ำถอดคาต้นขาอยู่
เพราะความที่ส่วนสูงของร่างเล็กนั้นสูงน้อยกว่าจงอินมาก
ทำให้เจ้าตัวต้องโหนเกาะกอดคอร่างสูงเอาไว้
มิเช่นนั้นอาจจะทำให้ตัวเองจมน้ำลงไปได้
“คุณจงอินอยู่นี่นี่เอง
ผมหาตั้งนาน”
ทันทีที่แจซอกเดินเข้ามาจนถึงขอบสระที่มีเจ้านายอย่างจงอินว่ายเกาะอยู่
กลับต้องแปลกใจว่าทำไมคยองซูหลานของเขาถึงลงไปอยู่ในนั้นนั่นได้
“คยองซู
ไปทำอะไรอยู่ตรงนั้นน่ะ ไปเกาะนายท่านเขาแบบนี้ได้ยังไง”
“อ่า..ช่างเถอะ
นี่ฉันบอกไม่ให้ใครเข้ามาวุ่นแล้วไม่ใช่เหรอ ฉันต้องการเวลาพักผ่อน”
คนสนิทของนายท่านถึงกับแปลกใจว่าเวลาพักผ่อนของเจ้านายมีคยองซูอยู่ด้วยเหรอ
ปกติแล้วถ้าต้องการพักผ่อนจริงๆนายท่านจะเรียกเด็กหนุ่มๆมาทำเรื่องอย่างว่ากันบนห้องนอนไม่ใช่หรือไง
“ผมขอโทษครับ
แต่พอดีว่ามีเอกสารด่วนต้องเซ็นผมเลยรีบมา”
“อ่อ...ขึ้นไปรอฉันบนห้อง
เดี๋ยวอีกสักพักฉันขึ้นไป”
“ครับ..ว่าแต่นายท่านชวนหลานผมมาเล่นน้ำด้วยเหรอครับ”
“อื้อ
ทำไมเหรอ ฉันก็ดูแลเหมือนลูกเหมือนหลาน”
คำว่าเหมือนลูกเหมือนหลานช่างดูกระดากปากไปสักหน่อยลูกหลานเขาทำกับญาติผู้ใหญ่แบบนี้เหรอ
คยองซูเพิ่งรู้
“ไม่มีอะไรครับ
ผมแค่ดีใจที่เห็นว่าคยองซูเข้ากับนายท่านได้”
“ใช่..เราเข้ากันได้ดี
ฉันว่านายขึ้นไปรอฉันบนห้องดีกว่า ฉันขอว่ายอีกสักสองสามรอบเดี๋ยวตามขึ้นไป
แล้วอย่าให้ใครเข้ามายุ่งวุ่นวายกับฉันอีกนะ แม้แต่นายก็ตาม”
“ครับๆ
ผมจะขึ้นไปรอด้านบนนะครับ”
จงอินพยักหน้าส่งๆไปเหมือนต้องการให้แจซอกรีบขึ้นไปไวๆเพราะตอนนี้ดูเหมือนว่าในน้ำมันจะมีอะไรบางอย่างที่เริ่มอยู่ไม่นิ่งแล้ว
ทันทีที่แจซอกเดินกลับเข้าบ้านไป จงอินก็รีบหันมาจ้องตากับคยองซูทันที
“น้ำเย็นเหรอครับ
ทำไมแข็งจัง”
มือน้อยๆที่ล้วงเข้าไปลูบคลำที่ท่อนกายของจงอินอย่างไม่คิดที่จะละมือไปไหน
พร้อมกับใบหน้าและน้ำเสียงที่ดู ‘ร้ายเดียงสา’ ส่งมาถามเขาหน้าตาเฉย
“ไม่รู้จริงๆเหรอ
ว่ามันแข็งเพราะอะไร”
“อยากทำให้หายแข็งจังเลยครับ
ผมจะดูไม่น่ารักในสายตาคุณไหม..”
“อย่าคิดแบบนั้นสิเด็กน้อย
ไม่เอา ฉันไม่รังเกียจนายเลย”
“แต่คุณต้องขึ้นไปเซ็นเอกสารให้คุณน้าของผมนี่นา
คุณจะทนได้เหรอครับ แต่ผมเสร็จแล้ว ผมทนได้”
“หึ...ถ้าทนได้ฉันจะขอเวลาอีกสักพักทำไมล่ะ”
“ผมดูไม่น่ารักเลย..”
ก้มหน้าตีหน้าเศร้าแสร้งทำเป็นเด็กที่ไม่รู้ประสีประสาอะไรเลยต่อหน้าคุณจงอิน
กลับไปอ่านต่อทีหน้าเด็กดีนะคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น