วันพุธที่ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2559

OS :: Shota Kaisoo :: แก้บน

            

แท็ก #โชตะKaisoo ไม่ใช่ #เมียแรปเปอร์ นะคะ



NC

            สิ้นคำพูดสุดท้าย ร่างสูงก็รีบฝังใบหน้าของตนเองเข้ากับอกบางของคยองซูที่เอาแต่หอบหายใจแรงขึ้นเพราะอาการกลัวอยู่มาก เสียงสูดเนื้อนิ่มดังหืดหาดคละเคล้ากันไปทั้งทั้งห้อง ภายนอกบ้านในยามนี้ก็เริ่มมีฝนตกปรอยปรายลงมา ทั้งยังแสงฟ้าร้องที่ดังจนได้ยินเต็มสองหู ยิ่งทำให้อารมณ์ดิบในตัวของจงอินลุกโชน

            เขาอดทนรอไม่ไหวแล้ว เด็กหนุ่มมาเกยตักเขาแบบนี้ มีเหรอที่เขาจะปล่อยเอาไว้ ไม่มีทาง..

             “อ๊ะ..คุณ ใจเย็นๆครับ”

             “อื้มม ไม่เย็นแล้ว” เสียงที่สั่นเครือของจงอินยิ่งทำให้ร่างเล็กรู้สึกอ่อนปวกเปียกไปทั้งตัว ค่อยเลื่อนมือไปโอบรอบคอของนายท่านเอาไว้ ในครานี้มือหนาของอีกคนก็กระชากเสื้อของเขาออกจนมันขาดวิ่น ลงไปกองอยู่ที่เอวของเขา

            เนื้อเนียนที่เคยขาวใส ตอนนี้กลับมีแต่รอยแดงเต็มไปหมด แรงดูดจากปากของคุณจงอินยิ่งทำให้ใบหน้าของเด็กน้อยเหยเกเพราะความเจ็บ... นี่เขาเรียกว่าอะไรกัน... เขาไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อนเลย

            “อื้มม.. คยองซู..ซี๊ดด..”

            เสียงที่ดูหื่นกามของชายหนุ่มวัยกลัดมันค่อยๆเพิ่มทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้น จากตอนแรกที่แค่ซุกไซร้อยู่ตรงหน้าอก กลับค่อยๆเคลื่อนใบหน้าลงมาฝังริมฝีปากเอาไว้ที่ยอดอกที่ชูชันของเด็กน้อย ทุกอย่างดูใหม่ไปหมด

            แม้แต่ยอดอกนี่ก็เช่นกัน ดูสวยงามราวกับว่ามันไม่เคยผ่านชายใดมาก่อน ก็คงจะใช่เด็กมันก็อายุแค่นี้จะให้ผ่านมาอย่างโชกโชนแบบเขาก็คงจะไม่ใช่แล้ว..

            “คุณ อ๊ะ...ผม”

            เสียงชื้นแฉะที่เกิดจากการใช้ลิ้นร้อนตวัดเลียที่ยอดอกสีสวยทั้งสองข้างสลับกันไปมา มือหนาข้างที่ไม่ได้รั้งเอวบางเอาไว้ก็เอาแต่เลื่อนขึ้นมาเค้นหน้าอกของอีกคนให้บวมเต่งขึ้น จะได้ดูมีน้ำมีนวลเหมือนหน้าอกของผู้หญิงบ้าง นั่นจึงทำให้เนื้อส่วนที่โดนขย้ำเกิดรอยช้ำเป็นจ้ำแดงๆขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด

            “อ๊ะ..จ...เจ็บ”

            “นายทำให้ฉันหลงใหลเหลือเกิน คยองซู...”

            “ผมยังไม่ได้ทำอะไรคุณเลย อ๊ะ!”

            ไม่ทันที่เสียงเล็กจะเอ่ยท้วงติงอะไรออกไป ท่อนแขนแข็งแรงก็ช้อนร่างของอีกคนขึ้นจากตักแล้ววางอีกคนลงบนโต๊ะทำงานตรงหน้าเขาทันที ท่าทางของคยองซูที่จงอินจัดแจงให้ตอนนี้คือสะโพกเล็กกำลังนั่งอยู่บนโต๊ะอย่างหมิ่นเหม่

            สองมือบางเท้ากับพื้นโต๊ะไปทางด้านหลังของตัวเอง หน้าอกและลำตัวแอ่นขึ้นจนโค้งงอนได้รูปราวกับรูปปั้นประติมากรรมแนวอีโรติกก็ไม่เชิง ปลายเท้าสองข้างที่ว่างก็วางเหยียบเอาไว้ที่พักแขนของเก้าอี้ทำงานของนายท่านอย่างถือวิสาสะ แต่ในยามนี้คงไม่ต้องหวงห้ามอะไรอีกแล้ว ในเมื่อใบหน้าของจงอินตอนนี้กำลังฝังอยู่ที่เป้ากางเกงของเด็กน้อยเต็มๆ

            ร่างสูงทรุดกายลงคุกเข่าสูงกับพื้นแล้วใช้มือดึงรั้งกางเกงของร่างบางออกจนตอนนี้ท่อนกายขนาดพอดีมือก็ปรากฏให้เห็นต่อสายตาจงอิน มันดูสวยงามราวกับสวรรค์สร้าง หรือว่านี่คือสิ่งที่จงอินรอคอยมานาน มาหาเขาแล้วสินะ

           “อ๊ะ ย..อย่า อย่าทำตรงนั้น”

            คยองซูพยายามร้องห้ามในยามที่ริมฝีปากร้อนชื้นของจงอินเอาแต่พรมจูบที่ท้องน้อยของอีกคนทำรอยรักเอาไว้มากมาย จนในที่สุด ก็ถือโอกาสครอบครองส่วนนั้นเข้าไปในโพรงปากของตนเองทันทีทันใด

            “อื้อ...”

            ศีรษะที่ผงกขึ้นลงเป็นจังหวะพร้อมกับเสียงร้องครวญครางที่ดังขึ้นแข่งกับเสียงฝนตกที่นอกหน้าต่างช่างเป็นอะไรที่ดูลงตัวเสียจริง เด็กน้อยไม่เคยทำอะไรแบบนี้ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแบบนี้เขาเรียกว่าอะไรจะบอกว่าใสซื่อก็ได้แต่เขาไม่รู้จริงๆ

            ว่ามันจะรู้สึกดีขนาดนี้

            “อ๊ะ นายท่าน...ผมปวด”

            ปวดที่ว่าคงจะหมายถึงอาการปวดหนึบที่ส่วนนั้นแน่ๆ เมื่อได้ยินเช่นนั้นจังหวัดการครอบครองส่วนนั้นก็ดูเหมือนจะเพิ่มความถี่ขึ้นเรื่อยๆ มือหนาที่มือขนาดใหญ่ค่อยๆประคองส่วนโคนเอาไว้ก่อนที่จะใช้ลิ้นแลบเลียที่ใต้ร่างของแท่งร้อนของเด็กน้อยตามไปดู เล้าโลมอยู่สักพัก อาการดิ้นทุรนทุรายของคยองซูก็ดูเหมือนจะทวีคูณเพิ่มมากยิ่งขึ้น

            ร่างเล็กเชิดหน้าส่งเสียงครางออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เหงื่อที่ไหลลงมาจากใบหน้าหน้าย้อยลงมาผ่านำคอระหงส์จนกระทั่งเนื้อตัวของร่างเล็กตนนี้ดูแดงขึ้นมาเพราะอุณหภูมิภายในร่างกายที่เพิ่มมากยิ่งขึ้น นั่นจึงทำให้จงอินอดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นไปมองแล้วใช้ฝ่ามือของตนเองเป็นตัวบังคับจังหวะขัดเกลากับส่วนนั้นของอีกคนแทน

           “อ๊าๆๆ....น..นาย...ผม....”

           “ไม่ไหวแล้วเหรอ หื้มม”

           “อ๊าสสสส์!!!” ไม่ทันขาดคำ เสียงร้องปานจะขาดใจของเด็กน้อยก็ดังขึ้นลั่นห้อง

            เสียงหัวเราะของจงอินเหมือนกับว่าพึงพอใจกับอาการอยากมีอยากได้ของคนตรงหน้าเป็นอย่างมาก ร่างสูงค่อยๆก้มลงมองที่ส่วนนั้นก่อนจะพบว่าน้ำสีขาวขุ่นไหลเลอะเปรอะเปื้อนเต็มหน้าท้องบางไปหมด มันดูขุ่นจนเขารับรู้ได้เลยว่า

            อีกคนต้องไม่เคยช่วยตัวเองมาก่อนแน่ๆ

            “ตาของพี่บ้างแล้วนะ..”

            จงอินแทนตัวเองว่า พี่ก่อนที่มือของเขาจะล้วงเข้าไปในกางเกงนอนของตัวเอง ควักส่วนลับของเจ้าตัวออกมา ใช้มือลูบๆคลำๆของตัวเองเบาๆ ผลักกายบางให้นอนลงแนบแผ่นหลังลงไปบนโต๊ะ แล้วจัดการดันปลายเท้าทั้งสองข้างขึ้นมาเหยียบบนโต๊ะทำงานแทน

            ทำให้ท่าทางของคยองซูตอนนี้ดูเหมือนนายเอกหนังGVก็ไม่เชิง ยิ่งการจัดขาให้อยู่ในรูปตัว M แบบนี้อีก ยิ่งทำให้เขารู้สึกอยากจะเข้าไปสำรวจในช่องทางของเด็กน้อยเต็มที่แล้ว

            “ไม่ต้องกลัวไปนะ...ครั้งแรกก็เจ็บแบบนี้แหละ”

            จงอินพูดเพื่อปลอบปละโลมไม่ให้อีกคนตื่นกลัวมากเกินไป มือหนาค่อยๆจับเข้าที่ส่วนหัวของตัวเองถูไถไปมาที่ช่องทางด้านหลังของคยองซูที่ปิดสนิทแต่มันก็กระตุกเบาๆราวๆกับว่ารับรู้ว่าสิ่งที่จะเข้ามานั้นคืออะไร


            “อื้อ..” 




กลับไปอ่านที่หน้าบทความนะคะ >< 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น