วันเสาร์ที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2560

OS : กล้ามชวิน2017 : Hunhan

Hashtag #กล้ามชวิน2017 



            ผมว่ายน้ำไม่เป็น... แต่บางครั้งผมก็ต้องแกล้งทำเหมือนว่ายเป็นเพื่อแลกกับบางสิ่งบางอย่างที่ผมอยากได้ ซึ่งนั่นก็คือผู้ชายตัวเล็กที่กำลังนั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนของเขา ผู้ชายตัวขาวๆ ผมสีบลอนด์ทองคนนั้นและนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราเจอกัน
            เพราะว่าผมเจอผู้ชายคนนี้มาหลายครั้งแล้ว...
            ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่กำลังนั่งทอดกายอยู่ริมสระในขณะที่บนตัวของเขายังคงมีเสื้อคลุมอาบน้ำสีขาวสวมใส่อยู่ สายตาที่พราวเสน่ห์กำลังกวาดสายตามองไปรอบๆสระน้ำของโรงแรมชื่อดังแห่งหนึ่งที่เขาเลือกที่จะมาพักผ่อนกับเพื่อนสนิทของเขาแต่ดูเหมือนว่าเพื่อนคนอื่นจะออกไปเที่ยวข้างนอกกันหมดแล้ว
            เหลือก็เพียงแต่ ผู้ชายตัวสูงราวๆ 183 เซนติเมตรที่เลือกที่จะมานั่งหาอาหารตาไปพลางๆริมสระน้ำเพียงลำพัง ทั้งๆที่ก็รู้ตัวดีว่าตัวเองนั้น ว่ายน้ำไม่เป็นแต่ก็ยังเลือกที่จะมา..
            “ผู้ชายคนนั้นเขาสนใจนายเหรอ เห็นมองตั้งแต่นายเดินเข้ามาในสระแล้ว”
            เพื่อนสนิทของผู้ชายผมบลอนด์ทองที่กำลังตกเป็นเป้าสายตาอยู่นานนับสิบนาทีแล้วเอ่ยถามเพื่อนตัวเล็กของเขาที่เอาแต่นั่งจิบเบียร์ในมือไปพลางๆ
            ลู่หาน รีบหันไปมองตามสายตาของเพื่อนที่กระซิบบอกให้เขารู้ตัวจนกระทั่งจุดหมายที่เพื่อนบอกนั่นก็คือชายหนุ่มร่างสูงกำยำที่กำลังลุกขึ้นยืนแล้วปลดเชือกเสื้อคลุมที่ผูกเอวตัวเองออก ก่อนที่จะเหวี่ยงเสื้อตัวนั้นไปพาดกับเก้าอี้ผ้าใบริมสระน้ำเอาไว้ แล้วหย่อนตัวลงไปในน้ำช้าๆ
            “งานดีขนาดนี้ จะไม่สนจริงเหรอลู่หาน”
            “หล่อขนาดนี้ไม่น่ารอดมาถึงมือฉัน”
            “ไม่ลองก็ไม่รู้นะ จะยังไงต่อก็แล้วแต่ละกันฉันจะขึ้นห้องแล้ว”
            “เดี๋ยว!” ลู่หานรีบเงยหน้าขึ้นไปมองเพื่อนของเขาที่ทำเป็นลุกขึ้นยืนเตรียมที่จะเดินกลับขึ้นห้อง แต่ฟังจากคำพูดแล้วอะไรคือการที่จะปล่อยเขาเอาไว้ตรงนี้ ปล่อยให้นั่งอ่อยผู้ชายคนนั้นเนี่ยนะ
            “ไม่เวิร์คก็ขึ้นห้อง อย่าปล่อยตัวถ้ายังไม่ใช่ โอเคไหม”
            “พวกนายนี่มัน”
            สุดท้ายแล้วลู่หานก็ถูกเพื่อนทั้งกลุ่มทิ้งให้นั่งเล่นอยู่ริมสระเพียงลำพังคนเดียว ซึ่งถ้าหากได้ฟังจากคำพูดแล้วลู่หานไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน จะบอกว่าเป็นนักล่าก็ไม่ใช่เรียกว่าเสน่ห์แพรวพราวของลู่หานสามารถดึงดูดใจผู้ชายมานักต่อนักแล้วจะดีกว่า
            แต่ก็ใช่ว่าความมีเสน่ห์นี้จะทำให้เขาเที่ยวไปหลับนอนกับคนอื่นมั่วซั่ว ทั้งชีวิตลู่หานหวงพรหมจรรย์ยิ่งกว่าอะไรดี แต่ครั้งแรกของเขากลับต้องเสียให้กับแฟนคนแรกไป ซึ่งก็ทิ้งกันไปนานหลายปีแล้ว
            นี่แหละคือเหตุผลที่เพื่อนของเขาพยายามที่จะยุให้ตัวเองเข้าหาผู้ชายคนใหม่.. ซึ่งผู้ชายคนนั้นดันเป็นคนที่กำลังยืนแช่ตัวอยู่ในสระน้ำนั่นพอดี เขาตรงตามแบบฉบับที่ลู่หานชอบทุกอย่าง ที่เหลือก็แค่รอเหยื่อมาติดกับก็แค่นั้น
            “จะเป็นการรบกวนไหมครับ ถ้าผมจะขอนั่งกับคุณด้วย”
            เพียงไม่นาน ร่างสูงที่เขาแอบชำเลืองมองอยู่ไม่ทันได้สังเกตว่าเดินขึ้นมาจากสระตอนไหน รู้ตัวอีกทีร่างกายที่สูงใหญ่ ไหล่ที่กว้างได้รูป ไหนจะแผงอกที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นๆอีก ลอนกล้ามท้องที่ขึ้นเป็นลูกๆ กับ...กล่องดวงใจที่เบียดเสียดกันจนเห็นได้ชัด ยิ่งทำให้ใบหน้าหวานร้อนผ่าวรีบแสร้งทำเป็นมองที่อื่นแทน
            “ตามใจ”
            เรือนร่างของลู่หานตอนนี้ยังดีที่ยังมีผ้าขนหนูสีขาวคลุมไหล่เอาไว้ ไม่เช่นนั้นคงจะดูล่อตาล่อใจผู้ชายแถวนี้เป็นอย่างมาก เพราะทั้งผิวที่ขาวเพียงแค่โดนอะไรนิดอะไรหน่อยก็เกิดเป็นรอยแดงขึ้นมาแล้วด้วยล่ะก็ ใครเห็นก็ล้วนแล้วแต่อยากจะสัมผัสกันทั้งนั้น
            “ผมชื่อเซฮุน คุณชื่อ?”
            “ลู่หาน” ไม่ต้องรอให้เสียเวลาในเมื่อเริ่มต้นเราต้องรู้จักกัน ก็ไม่น่าจะต้องเล่นตัวอะไรให้มากความ
            “ชื่อน่ารักดีนะครับ น่ารักเหมือนเจ้าของชื่อเลย” 
            “เจ้าชู้เหรอ ดูออกนะ” รอยยิ้มเหมือนจะรู้ทันของลู่หานที่เมื่อคนตัวเล็กหันมาจ้องหน้าเขาตรงๆ แทบทำให้หัวใจของชายหนุ่มแทบละลาย เป็นรอยยิ้มที่ดูใสซื่อแต่มันแฝงไปด้วยความน่ารัก แต่ความน่ารักนั้นเซฮุนเหมือนจะรู้อยู่แก่ใจลึกๆแล้วว่ามันต้องมีอะไรแน่นอน
            “อยากรู้ว่าเจ้าชู้ไหม ก็ต้องลองนะครับ” สีหน้าที่ยียวนชวนให้คิดลึกของเซฮุนยิ่งทำให้ลู่หานรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง มันเหมือนมีอะไรสักอย่างที่พยายามดึงดูดเราสองคนเข้าหากัน 
            พูดจบเซฮุนก็ยันกายตัวเองขึ้นจากการนั่งห้อยขาอยู่ตรงริมสระ ก่อนที่ร่างสูงจะเดินกลับไปนั่งตรงเก้าอี้พลาสติกตัวหนึ่งที่ตั้งวางอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล แต่ก็ไม่ได้อยู่โจ่งแจ้งอะไรมากนักแน่นอนว่าเพียงไม่นานร่างเล็กที่ถูกท้าให้พิสูจน์ว่าคนอย่างเซฮุนน่ะเจ้าชู้จริงไหม ก็ถึงกับต้องเดินตามมาอย่างอ้อยอิ่ง รู้ตัวอีกทีเซฮุนก็ทิ้งตัวนอนราบไปตามความยาวของเก้าอี้แล้ว
            “เห็นหน้าฉัน นายก็มีอารมณ์แล้วเหรอ” สายตาของลู่หานเอาแต่จับจ้องไปที่กางเกงของชายหนุ่มไม่วางตา เพราะความยิ่งใหญ่และความเยอะของมันทำให้ลู่หานอดใจไม่ไหว ยอมรับว่านี่ก็ผ่านมานานแล้วที่ไม่เคยทำเรื่องแบบนี้กับใครมาก่อน
            มากสุดก็แค่จูบ แต่จะหวังชิงตัวลู่หานไปหลับนอนด้วยน่ะเหรอ ยาก.. ไม่เจอของดี ก็อย่าคิดที่จะเอาของดีไปแลกให้เสียราคาหน่อยเลย
            “ทำไงได้ล่ะครับ เห็นหน้าหวานๆของคุณผมก็เก็บอาการไม่อยู่แล้ว”
            สิ้นเสียงของเซฮุน ใบหน้าหวานที่ถูกชมก็พยายามมองไปรอบๆสระเพื่อที่จะดูว่ามีคนอยู่แถวนี้เยอะไหม ซึ่งพอได้มองดูแล้วนั้นเขากลับมองเห็นแค่เพียงคู่รักฝรั่งคู่หนึ่งที่นั่งพลอดรักกันอยู่อีกสระหนึ่งของโรงแรม คนละฝั่ง ไม่น่าจะเห็นได้ชัดหากว่าเราจะเผลอทำเรื่องไม่ดีกันที่นี่
            “นายโสดใช่ไหม”
            “ไม่โสดแล้วครับ ตั้งแต่เจอหน้าคุณผมก็เหมือนถูกตีตราจองตั้งแต่แรกเห็น”
            “เหอะ คารมดีไม่เบา” สะโพกเล็กทิ้งตัวลงนั่งบนตักของเซฮุนจนร่างสูงต้องยันกายตัวเองขึ้นนั่งอีกครั้ง คราวนี้เหมือนเป็นเนื้อที่เข้าปากเสือเมื่อร่างบางเลือกที่จะประเคนตัวเองถึงที่ มีเหรอที่เสือร้ายตัวจริงอย่างเซฮุนจะไม่ลอง
            “ผมมีดีกว่าที่คุณคิดอีกน้า” ฝ่ามือขนาดใหญ่สอดผ่านเข้ามาตรงช่องว่างระหว่างแขนกับลำตัวของลู่หาน แล้วใช้ท่อนแขนขนาดใหญ่กอดรัดร่างของคนบนตักเอาไว้ด้วยใจที่เสน่หาอยู่ไม่น้อย
            “ฉันเคยเจอนายที่ผับ นายเป็นรุ่นน้องที่มหาลัย นายเป็น...”
            “น้องรหัสของเพื่อนคุณ” เซฮุนเป็นฝ่ายชิงตอบออกมาก่อน
            “หึ ว่าแล้วเชียวทำไมถึงคะยั้นคะยอนัก ที่แท้ก็รู้จักกัน”
            “ตัวคุณนี่นุ่มไปหมดทุกส่วนเลยนะครับ ผมอดใจไม่ไหวแล้วที่จะขอ...ลิ้มรสคุณ”
            “ตรงนี้?”
            ตัวเขาแค่แปลกใจว่าจะลองกันตรงนี้เลยเหรอ ตอนนี้มันก็เพิ่งแค่หัวค่ำเองมันเสี่ยงต่อการโดนจับได้เป็นอย่างมาก
            “หวาดเสียวจะตาย คุณว่าไหม”
            “ก็อยากรู้เหมือนกันว่าจะเด็ดแค่ไหน” ลู่หานหันไปยิ้มเยาะใส่ผู้ชายที่เป็นเบาะให้เขารองนั่งอยู่ด้านหลังจนกระทั่งสิ้นเสียงหวานริมฝีปากของเซฮุนก็รีบโถมจูบเข้าใส่ทันที เกลียวลิ้นทั้งสองเหมือนพยายามที่จะลองเชิงกันและกันอย่างโหยหา มันเป็นความรู้สึกที่เริ่มก่อตัวขึ้นมาตั้งแต่ตอนที่เซฮุนสอดแขนเขามาโอบร่างบางเอาไว้ พร้อมกับปลายนิ้วที่พยายามจะหยอกล้อที่ยอดอกสีหวานของลู่หานอยู่หลายต่อหลายครั้ง
            “คนหื่น!”
            “ไม่ขัดขืน?”
            “ให้ร้องไหมล่ะ”
            “เก็บเสียงไว้ร้องเพราะผมดีกว่า หึ”
            “เซฮุน..ยะ..อย่า” แทบจะไม่ทันได้ตั้งตัว จู่ๆมือของอีกคนก็ล้วงเข้ามาในกางเกงของลู่หานพร้อมกับผ้าขนหนูผืนใหญ่ที่ถูกโยนลงมาคลุมท่อนล่างของคนทั้งสองเอาไว้ แผ่นหลังบางค่อยๆทอดกายนอนลงบนแผงอกของเซฮุนเปลือกตาบางค่อยๆหลับลงปล่อยตัวไปตามอารมณ์ที่พาไป
            น้ำหนักมือของเซฮุนช่างสม่ำเสมอจนทำให้ลู่หานเคลิ้ม ทั้งยังเสียงกระซิบที่แสนลามกที่ดังแผ่วเบาอยู่ข้างๆใบหูของลู่หาน ยิ่งทำให้สติแทบไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
            “ขอถอดนะ”
            “อ..อืม” ลู่หานพยักหน้าตกลงทันทีที่ได้ยินเสียงขออนุญาตจากคนข้างหลัง เพียงไม่นานกางเกงว่ายน้ำตัวน้อยๆของเขาก็ถูกปลดออกจากสะโพกเล็กดึงลงมาจนถึงข้อเท้า ลู่หานรีบก้มตัวลงไปกระชากมันออกมาแล้วเหวี่ยงมันไปที่ใต้เก้าอี้โดยไว
            “เอาก้นมาถูผมแบบนี้ ผมไม่ทนแล้วนะ”
            “อื้อ”
            ลู่หานเหมือนกำลังถูกมอมเมาด้วยน้ำเสียงที่ดูเป็นผู้ใหญ่ของเซฮุนจนไม่เหลือสติอะไรอีกแล้ว มือบางสอดเข้าไปใต้ผ้าขนหนูแล้วจัดการรูดรั้งส่วนนั้นของตัวเองแทนมือหนาที่ผละออกเพื่อที่จะควักบางสิ่งบางอย่างออกมา
            ไม่ทันไร สัมผัสที่เปียกชื้นปนลื่นก็ทำให้ลู่หานรับรู้ได้ว่าอีกไม่นานเขากับผู้ชายคนนี้คงได้ร่วมรักกันเป็นแน่แท้
            “ม..มีคนมาลู่หานเอนตัวไปพิงอกเซฮุนเอาไว้แล้วกระชับผ้าขนหนูให้ดีๆ แต่ทว่าส่วนนั้นของเขากลับดุนดันขึ้นมาจนผ้าขนหนูนูนสูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด แต่ไม่ทันไรมือของเซฮุนกลับเลื่อนลงมาปิดตรงนั้นของลู่หานไว้แทน
            “นั่งนิ่งๆสิ เขาไม่รู้หรอก”
            “จะนิ่งได้ยังไง มัน..”
            “ชู่วว” ปากชื้นๆของเซฮุนแตะแนบที่ข้างแก้มของลู่หานเอาไว้ ทันทีที่มีคู่รักคู่หนึ่งเดินมานั่งอยู่ตรงขอบสระเยื้ยงๆกับเก้าอี้เขาไปไม่ถึงเมตร แต่ก็ใช่ว่านั่นจะเป็นปัญหายิ่งมีอุปสรรคเพิ่มขึ้นมายิ่งหวาดเสียว เซฮุนไม่ยอมหยุดอย่างที่ลู่หานคิดไว้
            แต่ปลายจมูกของอีกคนเอาแต่พรมจูบที่ข้างแก้มเนียนอย่างตะกละตะกลามเรื่อยลงมาจนถึงซอกคอจนมาถึงหัวไหล่ที่นวลเนียนขาวสะอาดตา ตอนนี้เซฮุนอดใจไม่ไหวแล้วร่างเล็กบนตักของเขาทั้งหอม ทั้งหวาน ทั้งนุ่มนิ่ม อีกไม่นานเซฮุนต้องเริ่มบทรักต่ออย่างแน่นอน
            “ข..ขึ้นห้องไหม ฉันกลัว”
            “เสียวดี ไม่อยากลองเหรอ”
            “ไม่ใช่ตรงนี้ ฉันจะเปิดห้องใหม่ให้”
            “จุ๊ๆ ผมไม่ต้องการห้องใหม่..ผมต้องการตรงนี้”
            “อื้อ!”
            ดูเหมือนว่าเซฮุนจะดื้อด้านจนเกินไป เพราะไม่ทันที่ลู่หานจะร้องห้าม ส่วนนั้นของอีกคนก็สอดใส่เข้ามาในช่องทางด้านหลังของเขาเข้าให้แล้ว ทำเอาร่างเล็กที่ไม่ทันตั้งตัวต้องยันกายขึ้นเล็กน้อยเพื่อที่จะค่อยๆกดสะโพกของตัวเองลงไปช้าๆด้วยความยากลำบากปนเสียวเล็กน้อย จนในที่สุดความยิ่งใหญ่ของเซฮุนก็สามารถเข้าไปภายในร่างกายของอีกคนได้สำเร็จ
            “แบบนี้ก็เสียวดีนะ แอบมีเซ็กส์กันริมสระ”
            “ถ้าเพื่อนฉันมารู้จะทำยังไง”
            “ไม่ทำยังไงอะครับ ก็ทำแบบนี้”
            “อ๊ะ!”
            ร่างเล็กที่จมอกเซฮุนอยู่พยายามที่จะกลั้นเสียงตัวเองเอาไว้จนสุดความสามารถเหงื่อกาฬมากมายไหลลงมาตามขมับของทั้งคู่ ระหว่างที่ส่วนล่างกำลังเชื่อมสัมพันธ์รักกันอยู่โดยที่รอเวลาเมื่อไหร่ที่คู่รักส่วนเกินที่เพิ่งเข้ามาใหม่เดินออกไป เมื่อนั้นเขาจะไม่ยั้งมือกับร่างเล็กบนตักนี้แน่นอน
            “หลังของคุณ ผมอยากทำรอยเอาไว้”
            “อื้อ! เซฮุน”
            “ครางชื่อผมสิ ครางชื่อเซฮุนสิครับ”
            “หื้อออ” ลู่หานไม่ทำตามอย่างที่อีกคนบอก แต่เสียงร้องของลู่หานในลำคอตอนนี้เหมือนกับเสียงลูกแมวตัวน้อยๆที่พยายามออดอ้อนเจ้านายของตนอย่างไม่รู้ตัว 
            ลู่หานในยามนี้น่ารักมาก น่ารักจนเซฮุนอยากจะทำรุนแรงมากกว่านี้แต่ก็ต้องข่มใจไว้ รอจนกว่าคู่รักคู่นั้นจะเดินออกไป
            “เซฮุน ฮึก ไม่ไหวแล้ว”
            “เขาไปแล้วที่รัก” เซฮุนกระซิบบอกทันทีที่คนสองคนนั้นลุกเดินออกไปจากบริเวณพื้นที่ของเราแล้ว เพียงเท่านั้นสองมือขนาดใหญ่ก็เลื่อนลงไปประคองเอวคอดของลู่หานเอาไว้แล้วประคองให้อีกคนทิ้งน้ำหนักขึ้นลงช้าๆ
            ในตอนนี้เซฮุนไม่สนใจแล้วว่าใครจะมาเห็น เขาอยากจะฟัดร่างนี้ให้หายไปกับอกของเขา จริงๆแล้วเซฮุนไม่ได้เฝ้ามองลู่หานแค่วันนี้หรอก เขาเฝ้ามองลู่หานมาตั้งนานแล้วตั้งแต่ตอนอยู่มหาลัยด้วยซ้ำไป
            “อื้อ! ชะ..ช้าก่อน”
            “ช้าไม่ไหวแล้ว”
            “เซฮุนมันแน่นไป อึก!”
            ถามว่าได้ยินในสิ่งที่ลู่หานพูดไหม ตอนนี้เขาไม่รับรู้อะไรแล้ว รู้แค่เพียงว่าต้องกระแทกกายขึ้นสวนอีกคนขึ้นไปรองรับแรงขย่มที่กดลงมามากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆ และก็คิดว่าอีกไม่นานเก้าอี้ตัวนี้ต้องรับน้ำหนักกระแทกของเราทั้งสองไม่ไหวอย่างแน่นอน
            “ใหญ่ไปเหรอ”
            “อือ แน่นไม่ไหวแล้ว อ๊ะ .. อ๊ะ... “
            “เสียว”
            “มันจุกท้องอะ” มือบางพยายามเลื่อนไปกดที่ท้องน้อยของตัวเองที่ปวดหนึบ มันปวดแบบอึดอัด แต่ไม่ได้เจ็บอะไรขนาดนั้น แค่มันอึดอัดจนอยากที่จะตะโกนออกมาดังๆว่าตอนนี้เขารู้สึกยังไง
            มันทรมานเหลือเกิน
            “อดทนหน่อย ปล่อยในได้ไหม”
            “ไม่ได้...เดี๋ยวเพื่อนว่า”
            “เชื่อเพื่อนจัง เชื่อผัวไม่ได้เหรอ”
            “นาย!”
            “เป็นเมียแล้วนะรู้ไหม”
            ใบหน้าของลู่หานร้อนผ่าวราวกับแสงอาทิตย์กำลังแผดเผาเมื่ออีกคนบอกว่าตอนนี้ตนนั้นเป็นเมียของตัวเองไปแล้ว แค่มีอะไรกันครั้งเดียวนับเป็นเมียเลยเหรอ...
            “ไม่ใช่นะ อื้อ!” มือบางที่อยู่ภายใต้ผ้าขนหนูที่คลุมตักอยู่เร่งมือรูดชักของตัวเองให้ไวยิ่งขึ้น จนกระทั่งมีมืออีกมือของเซฮุนเลื่อนลงไปช่วยกันอีกแรง เพียงไม่นานความเปียกชื้นก็ชุ่มชโลมไปทั้งมือของเซฮุนนั่นจึงเป็นสัญญานที่บอกว่าตอนนี้ลู่หานน่าจะเสร็จไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
            “เมีย เมีย เมีย...”
            “เซฮุนหยุด!”
            “เมีย เมีย เมีย เมีย เมียครับ อ๊ะ! แน่นมากเลย”
            ลู่หานเขินจนหน้าแดงไปหมดแล้ว ไม่เคยถูกใครเรียกว่าเมียมาก่อน ตอนนั้นที่ได้กับแฟนเก่ามันยังไม่เรียกเขาว่าเมียเลยสักครั้งแต่นี่อะไรแค่เผลอใจให้กับน้องรหัสเพื่อนแค่นี้กลับตกเป็นเมียไปแล้วซะงั้น
            “จะปล่อยในก็ปล่อยแล้วเลิกฉันว่าเมียสักที ฮือ!”
            เซฮุนถึงกับดีใจที่ในที่สุดร่างเล็กในอ้อมแขนของเขาก็ยอม ร่างสูงไม่รอช้ารีบเร่งขยับสะโพกเข้าหาอีกสองสามทีแรงๆ จนเมื่อถึงจุดสุดยอดก็รีบปลดปล่อยความอึดอัดในกายออกมาจนหมด ในที่สุดร่างที่อยู่ในอ้อมกอดที่ตอนแรกก็ว่าตัวนิ่มแล้ว หลังจากเสร็จกิจกรรมก็ดูเหมือนว่าลู่หานจะอ่อนระทวยคาอกเซฮุนไปในทันที
            “ที่พูดเมื่อกี๊ พูดเล่นนะ” จูบขมับอีกคนไปพลางๆ พร้อมกับยื่นมือเข้าไปใต้เก้าอี้เพื่อควานหากางเกงว่ายน้ำของลู่หานออกมา แล้วจัดการสวมใส่ให้เข้าที่เหมือนเด็กที่ถูกผู้ใหญ่แต่งตัวก็ไม่เชิง
            “เหนื่อย”
            “เดินขึ้นห้องไหวไหม”
            “ไม่ไหว อุ้มหน่อยสิ” เป็นเรื่องที่น่าตกใจมาก เมื่อจู่ๆลู่หานก็เงยหน้าขึ้นมาทำตาใสใส่เซฮุนแล้วเอ่ยขอร้องด้วยน้ำเสียงเชิงออดอ้อนเพื่อที่จะบอกให้อีกคนอุ้มตัวเองขึ้นห้องไปหน่อย
            เอาจริงๆก็หมดแรงนั่นแหละ แต่ใจก็อยากอ้อนมากกว่าต้องเข้าใจด้วยนะว่าที่ผ่านมาก็ไม่ได้คบใครไหนๆคนนี้ก็เด็ดแล้วก็ต้องใช้ทุกกลวิธีมามัดใจเอาไว้ให้ได้
            “อุ้มได้ แต่ไม่รับปากนะว่าจะถึงห้องไหม”
            “จะอุ้มไปไหนเหรอ” ลู่หานแกล้งทำเสียงงัวเงียเอ่ยถามอีกคนในขณะที่ท่อนแขนแข็งแรงช้อนร่างเขาขึ้นมาจากพื้นแล้ว
            “อยากไปไหนล่ะครับ”
            “ไปสอนให้ฉันรู้จักคำว่าสามีตัวต่อตัวได้ไหม...” ปลายนิ้วเรียวของลู่หานค่อยๆไต่ไปตามเนินอกของเซฮุนที่แน่นขนัดพลันสายตาที่ดูเว้าวอนอย่างหนักก็แทบทำให้เซฮุนเป็นบ้า นึกดีใจอยู่ไม่ใช่น้อยว่าอีกคนก็คิดที่จะสานต่อความสัมพันธ์กับเขาเช่นกัน
            “กลัวใจตัวเองจะเรียกแต่สามีจนลืมชื่อเซฮุนน่ะสิ”
            “เรียกอะไรก็ได้ครับ ยังไงผมก็ผัวคุณอยู่ดี

 --------------------------


ถ้าเซฮุนยืนแล้วสะกิดบอกด้วยนะ ถ้าหลับก็โทรมาก็ได้... Hashtag #กล้ามชวิน2017 




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น