Hashtag #กล้ามชวิน2017
ผมว่ายน้ำไม่เป็น...
แต่บางครั้งผมก็ต้องแกล้งทำเหมือนว่ายเป็นเพื่อแลกกับบางสิ่งบางอย่างที่ผมอยากได้
ซึ่งนั่นก็คือผู้ชายตัวเล็กที่กำลังนั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนของเขา ผู้ชายตัวขาวๆ
ผมสีบลอนด์ทองคนนั้นและนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราเจอกัน
เพราะว่าผมเจอผู้ชายคนนี้มาหลายครั้งแล้ว...
ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่กำลังนั่งทอดกายอยู่ริมสระในขณะที่บนตัวของเขายังคงมีเสื้อคลุมอาบน้ำสีขาวสวมใส่อยู่
สายตาที่พราวเสน่ห์กำลังกวาดสายตามองไปรอบๆสระน้ำของโรงแรมชื่อดังแห่งหนึ่งที่เขาเลือกที่จะมาพักผ่อนกับเพื่อนสนิทของเขาแต่ดูเหมือนว่าเพื่อนคนอื่นจะออกไปเที่ยวข้างนอกกันหมดแล้ว
เหลือก็เพียงแต่
ผู้ชายตัวสูงราวๆ 183 เซนติเมตรที่เลือกที่จะมานั่งหาอาหารตาไปพลางๆริมสระน้ำเพียงลำพัง
ทั้งๆที่ก็รู้ตัวดีว่าตัวเองนั้น ว่ายน้ำไม่เป็นแต่ก็ยังเลือกที่จะมา..
“ผู้ชายคนนั้นเขาสนใจนายเหรอ
เห็นมองตั้งแต่นายเดินเข้ามาในสระแล้ว”
เพื่อนสนิทของผู้ชายผมบลอนด์ทองที่กำลังตกเป็นเป้าสายตาอยู่นานนับสิบนาทีแล้วเอ่ยถามเพื่อนตัวเล็กของเขาที่เอาแต่นั่งจิบเบียร์ในมือไปพลางๆ
‘ลู่หาน’ รีบหันไปมองตามสายตาของเพื่อนที่กระซิบบอกให้เขารู้ตัวจนกระทั่งจุดหมายที่เพื่อนบอกนั่นก็คือชายหนุ่มร่างสูงกำยำที่กำลังลุกขึ้นยืนแล้วปลดเชือกเสื้อคลุมที่ผูกเอวตัวเองออก
ก่อนที่จะเหวี่ยงเสื้อตัวนั้นไปพาดกับเก้าอี้ผ้าใบริมสระน้ำเอาไว้
แล้วหย่อนตัวลงไปในน้ำช้าๆ
“งานดีขนาดนี้
จะไม่สนจริงเหรอลู่หาน”
“หล่อขนาดนี้ไม่น่ารอดมาถึงมือฉัน”
“ไม่ลองก็ไม่รู้นะ
จะยังไงต่อก็แล้วแต่ละกันฉันจะขึ้นห้องแล้ว”
“เดี๋ยว!” ลู่หานรีบเงยหน้าขึ้นไปมองเพื่อนของเขาที่ทำเป็นลุกขึ้นยืนเตรียมที่จะเดินกลับขึ้นห้อง
แต่ฟังจากคำพูดแล้วอะไรคือการที่จะปล่อยเขาเอาไว้ตรงนี้ ปล่อยให้นั่งอ่อยผู้ชายคนนั้นเนี่ยนะ
“ไม่เวิร์คก็ขึ้นห้อง
อย่าปล่อยตัวถ้ายังไม่ใช่ โอเคไหม”
“พวกนายนี่มัน”
สุดท้ายแล้วลู่หานก็ถูกเพื่อนทั้งกลุ่มทิ้งให้นั่งเล่นอยู่ริมสระเพียงลำพังคนเดียว
ซึ่งถ้าหากได้ฟังจากคำพูดแล้วลู่หานไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน จะบอกว่าเป็นนักล่าก็ไม่ใช่เรียกว่าเสน่ห์แพรวพราวของลู่หานสามารถดึงดูดใจผู้ชายมานักต่อนักแล้วจะดีกว่า
แต่ก็ใช่ว่าความมีเสน่ห์นี้จะทำให้เขาเที่ยวไปหลับนอนกับคนอื่นมั่วซั่ว ทั้งชีวิตลู่หานหวงพรหมจรรย์ยิ่งกว่าอะไรดี
แต่ครั้งแรกของเขากลับต้องเสียให้กับแฟนคนแรกไป ซึ่งก็ทิ้งกันไปนานหลายปีแล้ว
นี่แหละคือเหตุผลที่เพื่อนของเขาพยายามที่จะยุให้ตัวเองเข้าหาผู้ชายคนใหม่..
ซึ่งผู้ชายคนนั้นดันเป็นคนที่กำลังยืนแช่ตัวอยู่ในสระน้ำนั่นพอดี
เขาตรงตามแบบฉบับที่ลู่หานชอบทุกอย่าง ที่เหลือก็แค่รอเหยื่อมาติดกับก็แค่นั้น
“จะเป็นการรบกวนไหมครับ
ถ้าผมจะขอนั่งกับคุณด้วย”
เพียงไม่นาน
ร่างสูงที่เขาแอบชำเลืองมองอยู่ไม่ทันได้สังเกตว่าเดินขึ้นมาจากสระตอนไหน
รู้ตัวอีกทีร่างกายที่สูงใหญ่ ไหล่ที่กว้างได้รูป
ไหนจะแผงอกที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นๆอีก ลอนกล้ามท้องที่ขึ้นเป็นลูกๆ
กับ...กล่องดวงใจที่เบียดเสียดกันจนเห็นได้ชัด ยิ่งทำให้ใบหน้าหวานร้อนผ่าวรีบแสร้งทำเป็นมองที่อื่นแทน
“ตามใจ”
เรือนร่างของลู่หานตอนนี้ยังดีที่ยังมีผ้าขนหนูสีขาวคลุมไหล่เอาไว้
ไม่เช่นนั้นคงจะดูล่อตาล่อใจผู้ชายแถวนี้เป็นอย่างมาก
เพราะทั้งผิวที่ขาวเพียงแค่โดนอะไรนิดอะไรหน่อยก็เกิดเป็นรอยแดงขึ้นมาแล้วด้วยล่ะก็
ใครเห็นก็ล้วนแล้วแต่อยากจะสัมผัสกันทั้งนั้น
“ผมชื่อเซฮุน
คุณชื่อ?”
“ลู่หาน”
ไม่ต้องรอให้เสียเวลาในเมื่อเริ่มต้นเราต้องรู้จักกัน
ก็ไม่น่าจะต้องเล่นตัวอะไรให้มากความ
“ชื่อน่ารักดีนะครับ
น่ารักเหมือนเจ้าของชื่อเลย”
“เจ้าชู้เหรอ ดูออกนะ” รอยยิ้มเหมือนจะรู้ทันของลู่หานที่เมื่อคนตัวเล็กหันมาจ้องหน้าเขาตรงๆ
แทบทำให้หัวใจของชายหนุ่มแทบละลาย
เป็นรอยยิ้มที่ดูใสซื่อแต่มันแฝงไปด้วยความน่ารัก
แต่ความน่ารักนั้นเซฮุนเหมือนจะรู้อยู่แก่ใจลึกๆแล้วว่ามันต้องมีอะไรแน่นอน
“อยากรู้ว่าเจ้าชู้ไหม
ก็ต้องลองนะครับ” สีหน้าที่ยียวนชวนให้คิดลึกของเซฮุนยิ่งทำให้ลู่หานรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง
มันเหมือนมีอะไรสักอย่างที่พยายามดึงดูดเราสองคนเข้าหากัน
พูดจบเซฮุนก็ยันกายตัวเองขึ้นจากการนั่งห้อยขาอยู่ตรงริมสระ
ก่อนที่ร่างสูงจะเดินกลับไปนั่งตรงเก้าอี้พลาสติกตัวหนึ่งที่ตั้งวางอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล
แต่ก็ไม่ได้อยู่โจ่งแจ้งอะไรมากนักแน่นอนว่าเพียงไม่นานร่างเล็กที่ถูกท้าให้พิสูจน์ว่าคนอย่างเซฮุนน่ะเจ้าชู้จริงไหม
ก็ถึงกับต้องเดินตามมาอย่างอ้อยอิ่ง
รู้ตัวอีกทีเซฮุนก็ทิ้งตัวนอนราบไปตามความยาวของเก้าอี้แล้ว
“เห็นหน้าฉัน นายก็มีอารมณ์แล้วเหรอ” สายตาของลู่หานเอาแต่จับจ้องไปที่กางเกงของชายหนุ่มไม่วางตา
เพราะความยิ่งใหญ่และความเยอะของมันทำให้ลู่หานอดใจไม่ไหว
ยอมรับว่านี่ก็ผ่านมานานแล้วที่ไม่เคยทำเรื่องแบบนี้กับใครมาก่อน
มากสุดก็แค่จูบ
แต่จะหวังชิงตัวลู่หานไปหลับนอนด้วยน่ะเหรอ ยาก.. ไม่เจอของดี
ก็อย่าคิดที่จะเอาของดีไปแลกให้เสียราคาหน่อยเลย
“ทำไงได้ล่ะครับ
เห็นหน้าหวานๆของคุณผมก็เก็บอาการไม่อยู่แล้ว”
สิ้นเสียงของเซฮุน
ใบหน้าหวานที่ถูกชมก็พยายามมองไปรอบๆสระเพื่อที่จะดูว่ามีคนอยู่แถวนี้เยอะไหม ซึ่งพอได้มองดูแล้วนั้นเขากลับมองเห็นแค่เพียงคู่รักฝรั่งคู่หนึ่งที่นั่งพลอดรักกันอยู่อีกสระหนึ่งของโรงแรม
คนละฝั่ง ไม่น่าจะเห็นได้ชัดหากว่าเราจะเผลอทำเรื่องไม่ดีกันที่นี่
“นายโสดใช่ไหม”
“ไม่โสดแล้วครับ
ตั้งแต่เจอหน้าคุณผมก็เหมือนถูกตีตราจองตั้งแต่แรกเห็น”
“เหอะ
คารมดีไม่เบา”
สะโพกเล็กทิ้งตัวลงนั่งบนตักของเซฮุนจนร่างสูงต้องยันกายตัวเองขึ้นนั่งอีกครั้ง
คราวนี้เหมือนเป็นเนื้อที่เข้าปากเสือเมื่อร่างบางเลือกที่จะประเคนตัวเองถึงที่
มีเหรอที่เสือร้ายตัวจริงอย่างเซฮุนจะไม่ลอง
“ผมมีดีกว่าที่คุณคิดอีกน้า”
ฝ่ามือขนาดใหญ่สอดผ่านเข้ามาตรงช่องว่างระหว่างแขนกับลำตัวของลู่หาน
แล้วใช้ท่อนแขนขนาดใหญ่กอดรัดร่างของคนบนตักเอาไว้ด้วยใจที่เสน่หาอยู่ไม่น้อย
“ฉันเคยเจอนายที่ผับ นายเป็นรุ่นน้องที่มหา’ลัย นายเป็น...”
“น้องรหัสของเพื่อนคุณ” เซฮุนเป็นฝ่ายชิงตอบออกมาก่อน
“หึ
ว่าแล้วเชียวทำไมถึงคะยั้นคะยอนัก ที่แท้ก็รู้จักกัน”
“ตัวคุณนี่นุ่มไปหมดทุกส่วนเลยนะครับ
ผมอดใจไม่ไหวแล้วที่จะขอ...ลิ้มรสคุณ”
“ตรงนี้?”
ตัวเขาแค่แปลกใจว่าจะลองกันตรงนี้เลยเหรอ
ตอนนี้มันก็เพิ่งแค่หัวค่ำเองมันเสี่ยงต่อการโดนจับได้เป็นอย่างมาก
“หวาดเสียวจะตาย
คุณว่าไหม”
“ก็อยากรู้เหมือนกันว่าจะเด็ดแค่ไหน”
ลู่หานหันไปยิ้มเยาะใส่ผู้ชายที่เป็นเบาะให้เขารองนั่งอยู่ด้านหลังจนกระทั่งสิ้นเสียงหวานริมฝีปากของเซฮุนก็รีบโถมจูบเข้าใส่ทันที
เกลียวลิ้นทั้งสองเหมือนพยายามที่จะลองเชิงกันและกันอย่างโหยหา
มันเป็นความรู้สึกที่เริ่มก่อตัวขึ้นมาตั้งแต่ตอนที่เซฮุนสอดแขนเขามาโอบร่างบางเอาไว้
พร้อมกับปลายนิ้วที่พยายามจะหยอกล้อที่ยอดอกสีหวานของลู่หานอยู่หลายต่อหลายครั้ง
“คนหื่น!”
“ไม่ขัดขืน?”
“ให้ร้องไหมล่ะ”
“เก็บเสียงไว้ร้องเพราะผมดีกว่า
หึ”
“เซฮุน..ยะ..อย่า”
แทบจะไม่ทันได้ตั้งตัว
จู่ๆมือของอีกคนก็ล้วงเข้ามาในกางเกงของลู่หานพร้อมกับผ้าขนหนูผืนใหญ่ที่ถูกโยนลงมาคลุมท่อนล่างของคนทั้งสองเอาไว้
แผ่นหลังบางค่อยๆทอดกายนอนลงบนแผงอกของเซฮุนเปลือกตาบางค่อยๆหลับลงปล่อยตัวไปตามอารมณ์ที่พาไป
น้ำหนักมือของเซฮุนช่างสม่ำเสมอจนทำให้ลู่หานเคลิ้ม
ทั้งยังเสียงกระซิบที่แสนลามกที่ดังแผ่วเบาอยู่ข้างๆใบหูของลู่หาน
ยิ่งทำให้สติแทบไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
“ขอถอดนะ”
“อ..อืม”
ลู่หานพยักหน้าตกลงทันทีที่ได้ยินเสียงขออนุญาตจากคนข้างหลัง
เพียงไม่นานกางเกงว่ายน้ำตัวน้อยๆของเขาก็ถูกปลดออกจากสะโพกเล็กดึงลงมาจนถึงข้อเท้า
ลู่หานรีบก้มตัวลงไปกระชากมันออกมาแล้วเหวี่ยงมันไปที่ใต้เก้าอี้โดยไว
“เอาก้นมาถูผมแบบนี้
ผมไม่ทนแล้วนะ”
“อื้อ”
ลู่หานเหมือนกำลังถูกมอมเมาด้วยน้ำเสียงที่ดูเป็นผู้ใหญ่ของเซฮุนจนไม่เหลือสติอะไรอีกแล้ว
มือบางสอดเข้าไปใต้ผ้าขนหนูแล้วจัดการรูดรั้งส่วนนั้นของตัวเองแทนมือหนาที่ผละออกเพื่อที่จะควักบางสิ่งบางอย่างออกมา
ไม่ทันไร
สัมผัสที่เปียกชื้นปนลื่นก็ทำให้ลู่หานรับรู้ได้ว่าอีกไม่นานเขากับผู้ชายคนนี้คงได้ร่วมรักกันเป็นแน่แท้
“ม..มีคนมา” ลู่หานเอนตัวไปพิงอกเซฮุนเอาไว้แล้วกระชับผ้าขนหนูให้ดีๆ
แต่ทว่าส่วนนั้นของเขากลับดุนดันขึ้นมาจนผ้าขนหนูนูนสูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
แต่ไม่ทันไรมือของเซฮุนกลับเลื่อนลงมาปิดตรงนั้นของลู่หานไว้แทน
“นั่งนิ่งๆสิ
เขาไม่รู้หรอก”
“จะนิ่งได้ยังไง
มัน..”
“ชู่วว”
ปากชื้นๆของเซฮุนแตะแนบที่ข้างแก้มของลู่หานเอาไว้
ทันทีที่มีคู่รักคู่หนึ่งเดินมานั่งอยู่ตรงขอบสระเยื้ยงๆกับเก้าอี้เขาไปไม่ถึงเมตร
แต่ก็ใช่ว่านั่นจะเป็นปัญหายิ่งมีอุปสรรคเพิ่มขึ้นมายิ่งหวาดเสียว
เซฮุนไม่ยอมหยุดอย่างที่ลู่หานคิดไว้
แต่ปลายจมูกของอีกคนเอาแต่พรมจูบที่ข้างแก้มเนียนอย่างตะกละตะกลามเรื่อยลงมาจนถึงซอกคอจนมาถึงหัวไหล่ที่นวลเนียนขาวสะอาดตา
ตอนนี้เซฮุนอดใจไม่ไหวแล้วร่างเล็กบนตักของเขาทั้งหอม ทั้งหวาน ทั้งนุ่มนิ่ม
อีกไม่นานเซฮุนต้องเริ่มบทรักต่ออย่างแน่นอน
“ข..ขึ้นห้องไหม
ฉันกลัว”
“เสียวดี
ไม่อยากลองเหรอ”
“ไม่ใช่ตรงนี้
ฉันจะเปิดห้องใหม่ให้”
“จุ๊ๆ
ผมไม่ต้องการห้องใหม่..ผมต้องการตรงนี้”
“อื้อ!”
ดูเหมือนว่าเซฮุนจะดื้อด้านจนเกินไป
เพราะไม่ทันที่ลู่หานจะร้องห้าม
ส่วนนั้นของอีกคนก็สอดใส่เข้ามาในช่องทางด้านหลังของเขาเข้าให้แล้ว
ทำเอาร่างเล็กที่ไม่ทันตั้งตัวต้องยันกายขึ้นเล็กน้อยเพื่อที่จะค่อยๆกดสะโพกของตัวเองลงไปช้าๆด้วยความยากลำบากปนเสียวเล็กน้อย
จนในที่สุดความยิ่งใหญ่ของเซฮุนก็สามารถเข้าไปภายในร่างกายของอีกคนได้สำเร็จ
“แบบนี้ก็เสียวดีนะ
แอบมีเซ็กส์กันริมสระ”
“ถ้าเพื่อนฉันมารู้จะทำยังไง”
“ไม่ทำยังไงอะครับ
ก็ทำแบบนี้”
“อ๊ะ!”
ร่างเล็กที่จมอกเซฮุนอยู่พยายามที่จะกลั้นเสียงตัวเองเอาไว้จนสุดความสามารถเหงื่อกาฬมากมายไหลลงมาตามขมับของทั้งคู่
ระหว่างที่ส่วนล่างกำลังเชื่อมสัมพันธ์รักกันอยู่โดยที่รอเวลาเมื่อไหร่ที่คู่รักส่วนเกินที่เพิ่งเข้ามาใหม่เดินออกไป เมื่อนั้นเขาจะไม่ยั้งมือกับร่างเล็กบนตักนี้แน่นอน
“หลังของคุณ
ผมอยากทำรอยเอาไว้”
“อื้อ! เซฮุน”
“ครางชื่อผมสิ
ครางชื่อเซฮุนสิครับ”
“หื้อออ”
ลู่หานไม่ทำตามอย่างที่อีกคนบอก
แต่เสียงร้องของลู่หานในลำคอตอนนี้เหมือนกับเสียงลูกแมวตัวน้อยๆที่พยายามออดอ้อนเจ้านายของตนอย่างไม่รู้ตัว
ลู่หานในยามนี้น่ารักมาก
น่ารักจนเซฮุนอยากจะทำรุนแรงมากกว่านี้แต่ก็ต้องข่มใจไว้
รอจนกว่าคู่รักคู่นั้นจะเดินออกไป
“เซฮุน
ฮึก ไม่ไหวแล้ว”
“เขาไปแล้วที่รัก”
เซฮุนกระซิบบอกทันทีที่คนสองคนนั้นลุกเดินออกไปจากบริเวณพื้นที่ของเราแล้ว
เพียงเท่านั้นสองมือขนาดใหญ่ก็เลื่อนลงไปประคองเอวคอดของลู่หานเอาไว้แล้วประคองให้อีกคนทิ้งน้ำหนักขึ้นลงช้าๆ
ในตอนนี้เซฮุนไม่สนใจแล้วว่าใครจะมาเห็น
เขาอยากจะฟัดร่างนี้ให้หายไปกับอกของเขา จริงๆแล้วเซฮุนไม่ได้เฝ้ามองลู่หานแค่วันนี้หรอก
เขาเฝ้ามองลู่หานมาตั้งนานแล้วตั้งแต่ตอนอยู่มหา’ลัยด้วยซ้ำไป
“อื้อ! ชะ..ช้าก่อน”
“ช้าไม่ไหวแล้ว”
“เซฮุนมันแน่นไป
อึก!”
ถามว่าได้ยินในสิ่งที่ลู่หานพูดไหม
ตอนนี้เขาไม่รับรู้อะไรแล้ว
รู้แค่เพียงว่าต้องกระแทกกายขึ้นสวนอีกคนขึ้นไปรองรับแรงขย่มที่กดลงมามากขึ้น
มากขึ้นเรื่อยๆ และก็คิดว่าอีกไม่นานเก้าอี้ตัวนี้ต้องรับน้ำหนักกระแทกของเราทั้งสองไม่ไหวอย่างแน่นอน
“ใหญ่ไปเหรอ”
“อือ
แน่นไม่ไหวแล้ว อ๊ะ .. อ๊ะ... “
“เสียว”
“มันจุกท้องอะ”
มือบางพยายามเลื่อนไปกดที่ท้องน้อยของตัวเองที่ปวดหนึบ มันปวดแบบอึดอัด
แต่ไม่ได้เจ็บอะไรขนาดนั้น
แค่มันอึดอัดจนอยากที่จะตะโกนออกมาดังๆว่าตอนนี้เขารู้สึกยังไง
มันทรมานเหลือเกิน
“อดทนหน่อย
ปล่อยในได้ไหม”
“ไม่ได้...เดี๋ยวเพื่อนว่า”
“เชื่อเพื่อนจัง
เชื่อผัวไม่ได้เหรอ”
“นาย!”
“เป็นเมียแล้วนะรู้ไหม”
ใบหน้าของลู่หานร้อนผ่าวราวกับแสงอาทิตย์กำลังแผดเผาเมื่ออีกคนบอกว่าตอนนี้ตนนั้นเป็นเมียของตัวเองไปแล้ว
แค่มีอะไรกันครั้งเดียวนับเป็นเมียเลยเหรอ...
“ไม่ใช่นะ
อื้อ!” มือบางที่อยู่ภายใต้ผ้าขนหนูที่คลุมตักอยู่เร่งมือรูดชักของตัวเองให้ไวยิ่งขึ้น
จนกระทั่งมีมืออีกมือของเซฮุนเลื่อนลงไปช่วยกันอีกแรง
เพียงไม่นานความเปียกชื้นก็ชุ่มชโลมไปทั้งมือของเซฮุนนั่นจึงเป็นสัญญานที่บอกว่าตอนนี้ลู่หานน่าจะเสร็จไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
“เมีย
เมีย เมีย...”
“เซฮุนหยุด!”
“เมีย
เมีย เมีย เมีย เมียครับ อ๊ะ! แน่นมากเลย”
ลู่หานเขินจนหน้าแดงไปหมดแล้ว
ไม่เคยถูกใครเรียกว่าเมียมาก่อน ตอนนั้นที่ได้กับแฟนเก่ามันยังไม่เรียกเขาว่าเมียเลยสักครั้งแต่นี่อะไรแค่เผลอใจให้กับน้องรหัสเพื่อนแค่นี้กลับตกเป็นเมียไปแล้วซะงั้น
“จะปล่อยในก็ปล่อยแล้วเลิกฉันว่าเมียสักที
ฮือ!”
เซฮุนถึงกับดีใจที่ในที่สุดร่างเล็กในอ้อมแขนของเขาก็ยอม
ร่างสูงไม่รอช้ารีบเร่งขยับสะโพกเข้าหาอีกสองสามทีแรงๆ
จนเมื่อถึงจุดสุดยอดก็รีบปลดปล่อยความอึดอัดในกายออกมาจนหมด
ในที่สุดร่างที่อยู่ในอ้อมกอดที่ตอนแรกก็ว่าตัวนิ่มแล้ว
หลังจากเสร็จกิจกรรมก็ดูเหมือนว่าลู่หานจะอ่อนระทวยคาอกเซฮุนไปในทันที
“ที่พูดเมื่อกี๊
พูดเล่นนะ” จูบขมับอีกคนไปพลางๆ
พร้อมกับยื่นมือเข้าไปใต้เก้าอี้เพื่อควานหากางเกงว่ายน้ำของลู่หานออกมา
แล้วจัดการสวมใส่ให้เข้าที่เหมือนเด็กที่ถูกผู้ใหญ่แต่งตัวก็ไม่เชิง
“เหนื่อย”
“เดินขึ้นห้องไหวไหม”
“ไม่ไหว
อุ้มหน่อยสิ” เป็นเรื่องที่น่าตกใจมาก เมื่อจู่ๆลู่หานก็เงยหน้าขึ้นมาทำตาใสใส่เซฮุนแล้วเอ่ยขอร้องด้วยน้ำเสียงเชิงออดอ้อนเพื่อที่จะบอกให้อีกคนอุ้มตัวเองขึ้นห้องไปหน่อย
เอาจริงๆก็หมดแรงนั่นแหละ
แต่ใจก็อยากอ้อนมากกว่าต้องเข้าใจด้วยนะว่าที่ผ่านมาก็ไม่ได้คบใครไหนๆคนนี้ก็เด็ดแล้วก็ต้องใช้ทุกกลวิธีมามัดใจเอาไว้ให้ได้
“อุ้มได้
แต่ไม่รับปากนะว่าจะถึงห้องไหม”
“จะอุ้มไปไหนเหรอ”
ลู่หานแกล้งทำเสียงงัวเงียเอ่ยถามอีกคนในขณะที่ท่อนแขนแข็งแรงช้อนร่างเขาขึ้นมาจากพื้นแล้ว
“อยากไปไหนล่ะครับ”
“ไปสอนให้ฉันรู้จักคำว่าสามีตัวต่อตัวได้ไหม...”
ปลายนิ้วเรียวของลู่หานค่อยๆไต่ไปตามเนินอกของเซฮุนที่แน่นขนัดพลันสายตาที่ดูเว้าวอนอย่างหนักก็แทบทำให้เซฮุนเป็นบ้า
นึกดีใจอยู่ไม่ใช่น้อยว่าอีกคนก็คิดที่จะสานต่อความสัมพันธ์กับเขาเช่นกัน
“กลัวใจตัวเองจะเรียกแต่สามีจนลืมชื่อเซฮุนน่ะสิ”
“เรียกอะไรก็ได้ครับ
ยังไงผมก็ผัวคุณอยู่ดี”
--------------------------
ถ้าเซฮุนยืนแล้วสะกิดบอกด้วยนะ ถ้าหลับก็โทรมาก็ได้... Hashtag #กล้ามชวิน2017
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น