[SF] ชวินมายเวย์ :: Hunhan

NC             

            ฝ่ามือที่มีขนาดเล็กกว่ากำที่ดัมเบลเอาไว้แน่น แน่นเสียจนเซฮุนเองก็อดสงสารไม่ได้ต้องรีบส่งมือของตัวเองลงไปซ้อนทับเอาไว้ที่หลังมือของลู่หานเหมือนต้องการที่จะรองเอาไว้แต่ก็ไม่ได้ตั้งใจจะช่วยถือขนาดนั้น

            “ไม่ไหวก็บอกนะครับ หนึ่ง...”

            “ฮึ้บ!”

            “สอง...”

            “ฮึ้บ!”

            “ใจเย็นๆครับ” เซฮุนค่อยๆสอนลู่หานแบบค่อยเป็นค่อยไป ไม่รีบร้อนมากนักเพราะเหตุนี้ไงใครๆถึงก็อยากได้เซฮุนไปเป็นเทรนเนอร์ส่วนตัวกันทั้งนั้น แต่ติดก็ตรงแค่ว่าเซฮุนมักจะสแกนหน้าตาก่อนตลอด ถ้าไม่น่ารักจริงก็อย่าหวังเลยว่าจะได้จ้างเขาไปเทรนให้น่ะ

            “อ๊ะ...”

            เหมือนกับว่าร่างเล็กตรงหน้าจะนับจังหวะผิดทำให้เกือบจะทำดัมเบลในมือหล่นไปอีกรอบ ยังดีที่มีมือของเซฮุนรองเอาไว้ก่อนไม่อย่างนั้นคงได้ทำตกลงไปที่พื้นเป็นแน่

            แค่เห็นข้อมือลู่หานที่เล็กมากๆก็ยิ่งเป็นห่วง ถึงได้ต้องเทรนใกล้ชิดแบบเนื้อแนบเนื้อกันขนาดนี้ไงล่ะ

            “ระวังหน่อยหน้าท้องของคุณยังต้องลดอีกนะ”

            ไม่ว่าเปล่าฝ่ามือข้างซ้ายที่ยังว่างอยู่ค่อยๆลูบวนไปตามหน้าท้องบางๆของลู่หานโดยที่คนในอ้อมแขนของเขาแทบไม่มีสติที่จะขัดขืนอีกต่อไปแล้ว ใจหนึ่งก็กลัวว่าจะทำสิ่งที่อยู่ในมือหล่น แต่อีกใจหนึ่งก็อยากจะขัดแต่มันก็เสียวจนทำตัวไม่ถูกแล้ว

            “น..นาย”

            “หน้าอกนี่ก็ต้องมีนะ” ค่อยๆไล่มือจากหน้าท้องขึ้นมาจนถึงหน้าอกของลู่หานแล้วลูบวนไปมาเรื่อยๆ จนกระทั่งเหมือนอีกฝ่ายจะเคลิ้มไปกับการกระทำของร่างสูงจนเผลอคลายมือออกจากการจับดัมเบลออกเป็นเหตุให้เซฮุนต้องช้อนดัมเบลลูกนั้นมาถือเอาไว้ รอจังหวะที่เผลอๆ แขนยาวก็เอื้อมมันกลับไปวางไว้ที่โซฟาก่อนทันที

            “นายคือ...อ่า..”

            “ผมมีวิธีที่ทำให้คุณหุ่นดีเร็วๆ คุณสนใจไหม”

            “จ..จริงเหรอ”

            “เสียเหงื่อง่ายกว่าการออกกำลังกายแบบนี้อีก...”

            สิ้นเสียงกระซิบข้างหู เซฮุนก็เลื่อนฝ่ามือสอดลงไปในกางเกงขาสั้นเท่าเข่าของลู่หานที่กำลังสวมใส่อยู่ ทันทีที่มืออุ่นๆของเซฮุนลูบวนผ่านเนื้อผ้าชั้นในของเขาเสียงครางผะแผ่วก็เริ่มส่งเสียงขึ้นมาให้คนสองคนได้ยินแต่ไม่ดังมากนัก

            “รู้สึกดีไหม”

            “มะ...ไม่ ไม่ใช่แบบนี้”

            ปากก็ร้องค้านว่ามันไม่ควรที่จะเป็นอย่างนี้ แต่ปลายเล็บของลู่หานกลับจิกลงที่ท่อนแขนล่ำๆของเซฮุนอย่างห้ามไม่ได้ จนกระทั่งกางเกงที่หลวมโคร่งของลู่หานถูกเซฮุนรูดรั้งลงไปจนมันไปคาอยู่ที่แก้มก้นของลู่หาน วินาทีนั้นเองเซฮุนรู้อยู่เต็มอกว่าเขาจะไม่มีทางหยุดเรื่องนี้เด็ดขาด

            คิดไม่ผิดจริงๆที่เลือกที่จะมาเทรนแทนจงอิน และเขาก็ขอบคุณมากที่คำพูดเยินยอของแบคฮยอนมันจะทำให้เขาไม่คิดที่จะลังเลเลยสักนิดว่าควรที่จะเก็บลู่หานไว้ดูเล่นหรือว่าจะทำเรื่องแบบนั้นเลยดี

            ก็ในเมื่อเพื่อนนายการันตีว่าเด็ด แล้วฉันจะรีรอไปเพื่ออะไรอีก

            “เซฮุน..ฉัน...”

            “วิธีนี้ ผมทดสอบมาแล้วว่ามันดีที่สุด...เชื่อผมสิ”

            เสียงกระซิบที่แหบพร่าข้างๆใบหูของคนตัวเล็กในขณะเดียวกันที่ท่อนกายที่เริ่มขยายตัวขึ้นมาเพียงเล็กน้อยที่ตอนนี้กำลังผงาดขึ้นมาบนฝ่ามือของเซฮุน ลู่หานไม่รู้อะไรทั้งสิ้น เขาไม่ได้เต็มใจที่จะยอมรู้แค่เพียงว่าก้อนเนื้อของคนที่อยู่ด้านหลังมันช่างมีอิทธิพลต่อความรู้สึกและกามอารมณ์ของเขามากเหลือเกิน

            “ไม่...ไม่นะ”

            “เสร็จหนึ่งน้ำ ผมจะให้เทรนให้คุณต่อหนึ่งเซต... โอเคไหม”

            “ฉันจะฟ้องเจ้าของยิม....อ๊ะ...ว่านาย...ฮึก! ลวนลามลูกค้า”

            “หรือจะหยุด ผมก็ไม่ว่าอะไรนะ” เซฮุนคลายมือออกแสร้งทำเป็นไม่สนใจ ทั้งๆที่เขารู้อยู่แล้วว่ายังไงลู่หานก็คงจะไม่ยอมอย่างแน่นอน

            “นายมัน!”

            “มันอะไรครับ?” ปลายจมูกโด่งแกล้งกดจูบลงบนข้างแก้มนวลเนียนของลู่หานไปหนึ่งครั้งจนร่างบางรีบเบือนหน้าหนีไปทางอื่นพลันส่งมือลงไปคว้าท่อนกายของตนเองขึ้นมาแล้วจัดการรูดรั้งต่ออย่างไม่นึกอายเทรนเนอร์ที่เพิ่งเคยเจอกันครั้งแรกเลยแม้แต่น้อย

            “ผมช่วย...”

            เซฮุนที่สบโอกาสมือขนาดใหญ่ช้อนลงไปที่ท่อนกายของลู่หานขึ้นมาแล้วจัดการรูดขึ้นลงให้แทน มือข้างขวาดันให้ใบหน้าหวานเอียงกลับมาหาเขาพร้อมกับประกบจูบลงไปอย่างไม่คิดอะไร ลู่หานเองที่เมื่ออีกคนเริ่มส่งมาตัวเขาที่ไม่ค่อยถนัดเรื่องแบบนี้มากนักก็พยายามตามน้ำไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเมื่อเวลาผ่านไปได้สักพักเสียงหอบหายใจของลู่หานก็หนักขึ้นเรื่อยๆ

            ในที่สุด น้ำสีที่เหนียวหนืดก็พวยพุ่งออกมาจนเปรอะไปทั่วทั้งพื้นห้องของลู่หานทันที เล่นเอาร่างน้อยหมดแรงแทบทรุดลงไปที่พื้น ในตอนนั้นเองที่เซฮุนไม่อยากจะให้ทุกอย่างมันดำเนินเรื่องช้าไปกว่านี้

            สองแขนที่แข็งแรงช้อนร่างของลู่หานขึ้นมา แขนหนึ่งประคองหลังเอาไว้ ส่วนแขนอีกข้างก็ซ้อนไปที่ใต้ขาหนีบเพื่อที่จะพาอีกคนไปนอนที่โซฟาได้ ไม่รอช้าคนสองคนที่ตอนแรกก็เป็นแค่เพียงเทรนเนอร์ที่ถูกนายจ้างตัวเล็กจ้างมาเพื่อหวังจะให้ช่วยฟิตกล้ามให้

            แต่ไฉนตอนนี้กลับแปรเปลี่ยนเป็นบทรักที่เร่าร้อนไปเสียได้...เห็นไหมล่ะ คีย์การ์ดที่แบคฮยอนให้มามันไม่ได้จำเป็นอะไรขนาดนั้นหรอก คนหน้าตาดีอย่างเซฮุนน่ะ แค่ใช้หน้าตากับคารมนิดหน่อยเพียงเท่านี้ก็สามารถมัดใจลูกค้าหน้าหวานคนนี้ได้อย่างง่ายดายแล้ว

            “อ๊ะ อ๊ะ...อ๊ะ..”

            ยกแล้วยกเล่าที่เซฮุนเอาแต่กระแทกกระทั้นร่างกายเข้าหาช่องทางด้านหลังของลู่หาน จนกระทั่งสายตาของเขาเหลือบมองไปที่นาฬิกาที่อยู่บนหัวเตียงกลับพบว่าอีกไม่นานก็จะสี่ทุ่มแล้ว กลายเป็นว่าวันแรกของเราไม่ได้อะไรเลย

            นอกจากเซ็กส์จากคนแปลกหน้าอย่างเซฮุนแค่นั้นเอง...

            “ไอ้!”

            “ถุงยางห้องคุณโคตรเล็กเลย เล็กเหมือนตัวคุณเลยรู้ตัวไหม”

            เซฮุนพูดติดตลกพลางดึงถุงยางที่ใช้เสร็จแล้วโยนมันลงพื้นอย่างไม่คิดที่จะแยแส ร่างสูงทิ้งตัวลงนอนข้างๆกับลู่หานที่ตอนนี้นอนหอบหายใจเพราะความเหนื่อยจนกระทั่งห้องทั้งเงียบลง ได้ยินแค่เพียงเสียงของเครื่องปรับอากาศภายในห้องที่เย็นเฉียบ มือหนาจึงค่อยๆเลื่อนไปกุมมือของลู่หานที่วางอยู่ข้างลำตัวของตนทันที